Uygulayıcı Arkadaşımda Kendi Eksikliklerimi Buldum

O dönem her hafta elimdeki sınırlı gerçeği açıklayan materyallerin dağıtım işini bittikten sonra, başka yapacak bir şey kalmıyordu. Kışın öğleden sonra, alışveriş merkezine giden yolda bir uygulayıcı arkadaşımın dükkânının önünden geçerken, içeriye girip biraz sohbet ettik. Arkadaşım hislenerek iç çekerek dedi ki, “Biz fazla rahatız. Geçen gün öğleden sonra, gerçeği açıklayan materyal yapan bir uygulayıcı buraya geldiğinde yaklaşık saat 3’e geliyordu, fakat o saate kadar hala yemek yememişti ve benim öğle yemeğimden kalan soğuk pilavı görünce hemen alıp yemeye başladı. Ben dışarı gidip ona yeni yemeği almak istedim, fakat arkadaşım kabul etmedi.”

O sene sonu, ben işyerimden aldığım bin yuan¹ primi yukarıda bahsettiğim dükkânın sahibi olan uygulayıcı arkadaşımdan bir gerçeği açıklayan materyal noktasına teslim etmesi için vermek istedim. Arkadaşım bana dükkanında biraz beklememi söyledi. Kısa bir süre sonra, başka bir uygulayıcı ile beraber döndü ve parayı ona vermemi istedi. Yeni gelen uygulayıcı, genç biriydi, otuz yaşlarında, konuşması net ve kısaydı. O, evimde bir bilgisayar olup olmadığını sordu, bende var diye cevapladım. O, en iyisi evimde kendi gerçeği açıklayan materyal noktamı kurmayı tavsiye etti ve güvenlik için bilgisayarımda çift sistem kurmak için bana yardım edeceğini söyledi.

Dükkân sahibi uygulayıcı arkadaşımdan, bu genç uygulayıcının gördüğü zulümden dolayı memleketini terk etmek zorunda kaldığını, karısı ve çocuğu ile beraber şehrimize geldiklerini ve bir firmada gece boyunca güvenlik görevlisi olarak çalıştığını ve ayda sadece 300 yuan maaş aldığını öğrendim.

Çin Yeni Yılbaşı tatili yaklaşınca, bir gün bu genç uygulayıcı yılbaşı döneminde gerçeği açıklayan sloganlar bastırmak için bana yüz tane kâğıt getirdi ve yarın köylere gitmek için acilen benden onları yazdırmamı rica etti. Sloganları yazdırırken, uygulayıcı bana bu fiyat seviyesindeki kâğıt bulabilmek için şehirde bayağı dolaştığını, bazı dükkânda tanesi 50 kuruşken, bazı dükkânda sadece 30 kuruş olduğunu ama böyle biraz koştursa bile en azından biraz parayı tasarruf edebildiğini söyledi. Uygulayıcı sadece düşünmeden öylesine söylemişti, fakat ben çok etkilendim. Normalde ben 30 veya 50 yuan gibi bir para harcarken hiç önem vermem ama bu uygulayıcı 30 ile 50 kuruşu bile dikkatle harcamaya çalışıyordu, karşılaştırılınca ne kadar büyük bir eksikliğim vardı.

Bir defasında, bu uygulayıcı evimde bilgisayarımı düzeltmeye çalıştı ve akşam saat 5’e yaklaşınca, kalkıp anaokulundan çocuğunu alması gerektiğini söyledi. Geç kaldığı için kocam onunla beraber motosikletle çocuğunu almaya gitti. Kocam, uygulayıcı ve çocuğunu evine bıraktıktan sonra eve döndüğünde oldukça üzgün görünüyordu ve ağır bir tavırla bana dedi ki, “Bizim çocuğumuzun küçükken giydiği kıyafetler onun çocuğuna vermeyi unutma. Bir de, işyerinden verilen o büyük şişe meyve sularını ve diğer içecekleri de ona ver, lütfen.”

Ben şimdiye kadar onun çocuğunun ne kadar kötü giyindiğini görmedim, fakat onun evine bir defa gittim. Evi çok küçüktü, en fazla 9 metrekare civarında, bir yatak ve küçük bir dolap dışında neredeyse hiçbir şey yoktu. Mutfaktaki bir küçük masanın üzerinde sadece bir yığın Çin marulu gördüm, ne et ne de başka sebze vardı.

Çin Yeni Yılı yaklaşınca, şehrin varoşlarına yakın köylerde birçok kişi NTDTV kanalını seyretmek için uydu kurmak istedi. Bu genç uygulayıcı her zamankinden daha meşguldü. Kışın soğuğunda, çatı üzerinde uydu takmak ve ayarlamak oldukça zordur. Bazen peş peşe uydu kurmak için saatlerce yemek yemek için bile zaman bulamıyordu, yorgunluğu anlatılamazdı, fakat bu uygulayıcıdan hiçbir zaman şikâyet duymadık. O, “Haftalık Minghui” gazetesi ve gerçeği açıklayan broşürlerin baskısından sorumlu olmasının dışında, kendi biriktirdiği parayla bir sürü “Komünist Parti Üzerine Dokuz Yorum” kitabı bastı.

Bir gün yolda onunla karşılaştım, fakat o beni görür görmez hemen bana, “Maddi durumun bu kadar iyiyken, çoktan evinde bir gerçeği açıklayan materyal noktası kurmalısın.” dedi. Ertesi gün öğleden sonra, bu uygulayıcı özellikle bana özür dilemek için geldi ve dedi ki, önceki gün eve döndükten sonra, gündüz bana çok sert bir şekilde konuştuğunu fark etmiş, o yüzden bugün onu affetmem için geldi. Bunu duyunca gerçekten çok utandım. Bu uygulayıcı sadece insanları kurtarmak için çaba sarf etmekte değil, aynı zamanda da kendi kendini sıkı bir şekilde kontrol ediyor, hatta konuşma tavrını bile Fa’ya göre ciddi olarak değerlendiriyor, bu uygulayıcı gerçek anlamda sağlam bir şekilde uygulama yapmakta. Onunla karşılaştırıldığımda, yine birçok eksikliğimi buldum.

Bir akşam saat 9:00’da, bu uygulayıcı yeni gerçeği açıklayan materyalin baskısı için tekrar evime geldi. Ona akşam yemeği yiyip yemediğini sordum. O, meşgul olduğundan dolayı henüz yemediğini söyledi. Ben hemen ona yemek ısıttım ve o hızlı bir şekilde hem yemek yiyiyor hem de materyalleri basıyordu. O ayrıldıktan sonra kocam, “Bu uygulayıcı adeta Ji Gong’a benziyor, nerede veya neyi yiyecek hiç umurunda değil, onda gerçek bir Dafa uygulayıcısının saf yüreğini gördüm.” diye övdü. Kocamın lafını duyduktan sonra, bir kez daha utandım. Çünkü normalde başka kişi bana ufacık bir şey verse bile ben mutlaka eş değerde bir şeyi geri vermeyi düşünüyordum, kendi erdemimi kaybetmekten korkuyordum ve benliğim küçük bir çember içinde tedbirli bir şekilde uygulama yapıyordum. Uygulayıcı arkadaşım sayesinde bir eksikliğimi daha buldum.

Not:

1. "Yuan": Çin para birimidir; 500 yuan kentte çalışan bir işçinin aylık gelirine eş değerdir.

Çince metin: http://www.minghui.org/mh/articles/2013/4/29/从同修那里我看到了自己的差距-272547.html