Dafa Uygulayıcılarının Kendilerini Yüksek Standartta Tutmaları Gerekir

Dün, Zhuan Falun’da Birinci Ders içerisindeki “Farklı Seviyelerde Fa Farklıdır” başlıklı bölümü çalışırken bir şeyin farkına vardım: Fa’nın farklı seviyelerde farklı standartları ve yazgılı yaşamlar için farklı talepleri bulunmaktadır. Örneğin, sıradan insanlar için olan standartlar, “kibarlık, vefa, nezaket, bilgelik ve güvenilirlik”’tir. “Neden Gong’unuz Sadece Egzersizler İle Yükselmez?” başlıklı bölümde bir cümle var:

“Bir kişinin sıradan insanlara özgü her türden tutku ve duyguları ile yükselmesine ve bir Buda olmasına izin verildiğini bir düşünün. Böyle bir şey mümkün müdür? Karşılaştığı büyük Pusaların ne kadar güzel olduğunu gördüğünde, bu kişinin aklına kötü düşünceler gelebilir veya kıskançlığı yok edilmediği için, bir Buda ile tartışmaya başlayabilir. Böyle bir şey mümkün müdür?” (Zhuan Falun Birinci Ders)

Fark ettim ki aydınlanmış bir kişinin böyle bir düşünceye bile sahip olmaması gerekir. Eğer bir kişi şehvet veya kıskançlık düşüncesine sahipse, yüksek seviyelerin standardına ulaşmamıştır ve kişinin seviyesi hemen düşürülür! Fakat uygulama yolumuzda kaç kez bu tür düşüncelerimiz oldu? Yüzeyde bazı katmanlarımız hala Dafa ile asimile olmamış olsa da, sonuçta biz tanrısallık yolundayız! Neden kendimizi ölçmek için tanrısallık standartlarını kullanmıyoruz? Gündelik hayatımızda kendimizi yüksek standartlara koymuyoruz ve sıradan insanların arasındayken onlar gibi davranıyor ve her çeşit uygunsuz düşüncelere sahip oluyoruz.

Uygulama ciddidir. Seviye yükseldikçe, gereksinimler de bir o kadar sıkıdır. Sıradan insanlar arasında cinayet ya da kundakçılık gibi bazı eylemlerin bir suç olarak kabul edilebilmesi için bunun gerçekleşmesi gerekir. Fakat bir tanrı için yanlış bir düşünceye sahip olması bile düşmesi için yeterlidir. Benim kişisel anlayışıma göre, Shifu üç işi iyi yapmamızı istiyor olmasına rağmen, iyi bir kişisel gelişim hala en temeldir ve çok ciddidir. Eğer kalbimizi saf ve dürüst bir şekilde geliştirmiyorsak, birçok şey yapsak bile ne işe yarar? Eğer kendimizi iyi geliştirirsek yaşamları kurtarma faaliyetlerimiz olağanüstü ve kutsal olabilir.

Bir gece Dafa uygulayıcılarının bazı deneyim paylaşım yazılarını okurken bir şeyler anladım: Dafa uygulayıcıları sadece Dafa'yı doğrulayabilirler, başka bir şeyi değil! Benim anlayışıma göre “doğrulamak” bir şeyi kanıtlamak için kişinin kendi düşünce ve davranışlarını kullanmasıydı. Bizim doğrulamamız gereken şey ise, "Doğruluk, Merhamet ve Hoşgörü" idi. Bizim Fa ile uygun olmayan herhangi bir şeyi doğrulamamamız gerekir. Örneğin, her gün Fa’ya uygun şeyler düşünüyorsak, konuşuyorsak ve yapıyorsak, sonrasında otomatik olarak Dafa’yı doğruluyor oluruz. Üç işi iyi yaptığımızda da, Fa’yı doğruluyoruz. Fakat çoğumuz bilmeden, yakınma, nefret, şehvet, kıskançlık, kavga, bencillik, korku ve öfke gibi şeyleri onaylıyoruz. Bu kötü faktörler ortaya çıktığında ve onlar tarafından kontrol edildiğimiz zaman, aslında onları doğruluyoruz. Düşündüğümüz, konuştuğumuz ve yaptığımız şeylere kötü faktörler neden oluyor! O zaman bu, kötü faktörleri onayladığımız anlamına gelmiyor mu? Biz onları kabul ediyoruz. Fark ettim ki, bize engel yarattıklarında, bu kötü faktörleri güçlendirmememiz gerekir. Eğer tek seferde onları yok edemiyorsak bile, onları kabul etmemeli, hafife almalıyız. Onlara karşı olduğumuz ve reddettiğimiz zaman, onlar büyük bir etkiye sahip olamazlar, çünkü onaylamadığımız hiçbir şey bir kişiye zorla yaptırılamaz.

İngilizce metin: İngilizce Metin İçin tıklayınız

Çince metin: Çince Metin İçin tıklayınız