Ben bazı uygulayıcı arkadaşların Fa’yı onaylama projeleri üzerinde çalışırken çok aktif ve ciddi olduklarını fark ettim. Fakat onlar genellikle aile ortamında aile üyeleri, akrabaları ve yakınlarıyla ilişkilerini ele alma durumuna sahip değiller. Hatta bazılarının akrabalarıyla ilişkileri o kadar gergin ki, bu durumdan dolayı çok üzülüyorlar. O uygulayıcılarla yaptığım tecrübe paylaşımlarım sonucunda onların ortak bir noktaya sahip olduklarını fark ettim: onların hepsi, akrabaları ve aile üyelerini Fa’yı elde etmeleri gereken önceden belirlenmiş bağı sahip insanlar olarak görüyorlar. Onlar aile üyelerine davranışlarının yüksek standartlara uymaları için baskı yapıyorlar, o uygulayıcılar aile üyelerinin bir tek bu yolla kurtarılmayı elde edebileceklerini düşünüyorlar. Bu nedenle o uygulayıcılar aile üyelerine ve akrabalarına çok fazla karışıyor ve onları kısıtlıyorlar. Bazen ise akrabalarıyla bazı şeyler hakkında çok yüksek seviyede konuşuyor ve aşırıya kaçıyorlar ve bunların hepsi anlaşmazlıklar ile sonuçlanıyor.
Tabii ki biz ailelerimize Fa’yı anlatmalıyız ama sonuçta onların hepsi sıradan insanlar. Eğer biz onların davranışlarını ölçmek için sıradan insan toplumundaki standartlardan çok yüksek olan Dafa standartlarını kullanıyorsak, o halde bu bizim aşırıya kaçtığımızı gösteriyor. Bu şekilde davranarak biz onları kurtarmak bir yana, aksine onlara zarar verebiliriz. Eğer biz Fa prensiplerini kullanarak aile ortamımızı dengeleyebilirsek, o zaman yaşamları kurtarabiliriz.
Şimdi, aile ilişkilerini dengeleme konusunda benim kendi kişisel deneyimlerimi paylaşmak istiyorum.
Karım, erkek gibi güçlü bir kişiliğe sahiptir. 20 Temmuz 1999’dan sonra eşim benim uygulamaya devam etmeme kesinlikle karşı çıktı ve bana çok engel yarattı. Ona gerçekleri anlatırken dinlemiyordu. Bazen onun bana karşı beslediği öfke mantıksız bir dereceye ulaşıyordu. Bu nedenle bende çok depresif bir hale geliyordum. Shifu şöyle söyledi: “Akrabalarımız şöyle dursun, her şart altında başkalarına karşı iyi ve kibar olmalıyız.” (Zhuan Falun’dan) Ben, ailemin de bana uygulama ortamını sağladığı anlayışına vardım. Ortam ne kadar zor ise, o kadar çok bana sınav sunulmakta demek. Böylece ben bir uygulayıcı durumunu korumaya devam ettim ve ailemdeki durumdan dolayı üzülmemeye çabalıyordum. Ayrıca az konuşmaya ve çok iş yapmaya başladım. İşten sonra Fa okuma ve egzersizleri yapma dışında, çoğu zamanımı eşimle birlikte ev işlerini yapmaya harcıyordum. Tabii ki ben bunu eşimin sakinleşmesi için değil, kendi merhametimi ve şefkatimi geliştirmek için yapıyordum ve kendi davranışlarımla onun Dafa hakkında gerçeği öğrenmesine yardımcı olmak istiyordum. Örneğin, ben sabah erkenden kalkıyor ve egzersizleri yapıyordum. Sonra kahvaltı hazırlar ve odayı temizlerdim. Masadayken yemeği her zaman ilk olarak ona koyardım. O sinirlendiği zaman, ben artık eskisi gibi üzülmüyordum. Bunun yerine bir gülümsemeyle onu sakinleştirmeye çalışıyordum. Tüm bu küçük şeyler sayesinde bende gerçekten de ilk olarak başkalarını düşünme alışkanlığı gelişti. Kendimi bu şekilde geliştirerek uzun bir zaman uygulama yapmamın sonucu olarak eşim yavaş yavaş değişmeye başladı ve o artık çok nadiren bana kızıyor. Eskiden benim Fa okumama ve egzersizleri yapmama katiyen karşı olan eşim, yavaş yavaş, bana egzersizleri yapmam gerektiğini hatırlatmaya başladı. Daha önce uygulayıcılarla konuştuğum zaman buna karşı çıkarken, şimdi ise uygulayıcılar evimize geldikleri zaman çok sıcak bir şekilde onları karşılıyor. Artık eşim meslektaşları ve arkadaşları önünde beni övüyor ve Dafa’nın muhteşem olduğunu söylüyor. Böylece ailemiz çok uyumlu oldu. Şimdi eşime Fa’yı anlattığım zaman eskisi gibi rahatsız olmuyor ve ayrıca yanında diğer insanları ÇKP ve bağlı kurumlarından çekilmeye ikna ettiğim zaman buna karşı çıkmıyor. Hatta bazen bana diğer insanları parti üyeliğinden geri çekilmelerine ikna etmem de bana yardımcı oluyor.
Benim aile ortamımı dengeleme sürecimde, dünyayı sarsan şeyler yapmadığımızı derinden anlıyorum. Bunun yerine kendimizi çevremizde olup biten küçük ve önemsiz şeylerle geliştiriyoruz. Aile, bu insan dünyasında en temel birimdir. Bu aynı zamanda bizim uygulamamız için en temel ortamdır. Eğer biz bu ortamı dengeleyebilme ve çevremizdeki canlı varlıkları kurtarabilme gücüne sahip değilsek, o halde uygulamayı nasıl iyi yaptığımızı söyleyebiliriz? Çevremizdeki herkes bizim iyi insanlar olduğumuzu söylerse, o zaman bu onların Falun Gong’u kabul etmesi değil midir? O halde onlar kurtarılmayı elde etmeyecekler mi? Bu nedenle, aile ortamımızı dengelemek -bu da aynı şekilde yaşamları kurtarmak demektir.
Bunlar benim kendi anlayışım. Lütfen Fa’ya uygunsuz herhangi bir şey var ise gösteriniz.
İngilizce metin: http://en.minghui.org/html/articles/2012/5/17/133404p.html
* * *
Clearharmony'de yayınlanan tüm makaleleri kopyalayabilir ya da çıktı alabilirsiniz, fakat lütfen kaynak belirtiniz.
devamı ...