Antik Hikayeler: Antik Çağlarda Kadınların Erdemi

Konfüçyüs klasiklerini, Konfüçyüsçülük üzerine yorumları ve hatta yirmi dört klasik tarih eserini okumak için çok zaman harcadım. Kısa bir süre sonra, modern insanların Song Hanedanlığından önceki Çin hakkında çok az şey bildiğini keşfettim. Çalışmamda rastladığım bir başka ilginç konu, tarih boyunca kadınların erdemi nasıl tanımlandığıyla ilgilidir.

Song Hanedanlığı, Çin tarihinde " Kadınların Erdemi " tanımıyla ilgili bir dönüm noktası gibi görünüyor. Song Hanedanlığından önce kadınların erdeminin ünlü olmasının en iddialı sebepleri, ülkeye ve halkına önemli katkılarda bulunmasıydı, olağanüstü derecede yetenekliydiler ve cesur eylemler yaptılar, ahlaki açıdan, ahlaksız zamanlarda doğruyu yanlıştan ayırt edebilecek kadar akıllıydılar, ya da kendilerini ebeveynlerine ve kocalarına ve benzeri şeylere çok adamışlardı.

Song Hanedanlığınndan sonra, erdemli bir kadın için model, herhangi bir koşulda iffetini koruyan biri oldu. İffetlerini koruyan kadınlara gelince, birçok ülke artık Kuzey barbar kabileleri saldırısı altında olmayana kadar, ya da kocalarını öldüren düşmana karşı kişisel intikamını alana kadar ikinci bir evlilik arayışından kaçınmaya karar verdi. Bazıları ikinci bir evlilikle gerçekten ilgilenmiyordu, çünkü ya evlilik ilişkileriyle ilgilenmiyorlardı ya da ölen kocalarına çok bağlılardı. Kadınların Erdemi, Song Hanedanlığından bu yana tarihi bir figür olan Zhu Xi'nin uç noktalara varan uzak durma uğraşının trajik bir sonucu olarak yeni bir anlam kazandı. Başka bir deyişle, Song Hanedanlığından önce, kadınlar kendi kararlarını kontrol altına aldılar ve sosyal propagandaya tamamen kayıtsız kaldılar. Hiç kimse bir kadını herhangi bir basmakalıp tanımla uyumlu hale getiremezdi.

Artı, aşırı iffet eylemlerinin yaygın olarak övüldüğü konusunda bir yanlış anlaşılma var. Aslında birçok eski tarihçi bu tür eylemleri kaydetmedi, çünkü bu tür davranışları onurlandırmak istemiyorlardı. Örneğin, ikinci evliliği reddeden dullara yönelik Çinli tarihçiler arasında yaygın olarak paylaşılan yanıtlar, "garip davranışlı", "ne acınacak davranış "veya" kararı için üzülüyorum " vb. gibi ifadelerle karakterize edildi. Bazı dullar, ölen bir kocaya bir bağlılığı veya söz verme nedeniyle ikinci bir evliliği önlemek için kendilerini sakatladılar. Bu yolu seçen kadınlar rasyonellik ve benlik saygısı eksik olarak kabul edildi. Doğal olarak, aklı başında hiçbir tarihçi böyle davranışları övmedi, bu tür davranışlar daha fazla erdemli bir eylem olarak kabul edilmedi.

Bir kadının erdemine gelince, "kadınlık, iyilikseverliğin temelidir; kişinin yaşamını iffeti ile güvence altına almak, doğruluğun bir kaynağıdır." (Bir Çin tarihi kitabı Bei Shi'deki Erdemli Kadınların 79. Biyografisinden). Başka bir deyişle, bir kadındaki hakiki erdem iyilikten ve dürüstlükten kaynaklanır. Kendiliğinden çirkinleştirme, neredeyse bir doğruluk eylemidir. Bunlar, aşırılıkçı eylemlerdir ve Konfüçyüsçülük'ün Altın Ortamı'ndan çok uzaktır.

Bu nedenle, bir kadının gerçek erdeminin, iyilikseverlik ve dürüstlüğe uygunluğu ile yansıtıldığı sonucuna varılabilir mi? Tam olarak değil. Bir kadının iffetini hayatıyla korumaktan başka bir yolu olmaması, ancak ahlaksız bir toplumun işaretidir. İyilikseverlik ve dürüstlük eylemleri övüldüğünde, bu tür eylemlerin ahlaki olarak yozlaşmış olan bir toplumda nadir hale geldiğinin bir işaretidir. Karşılıklı üretim ve karşılıklı engelleme teorisine göre, iyilikseverlik ve dürüstlüğün savunulması aslında iyilikseverlik ve dürüstlüğün kaybına işaret eder. Madalyonun diğer tarafında, eğer herkes erdemi değerlendirirse ve zihnini ve ruhunu geliştirirse, merhamet ve dürüstlüğü değerlendirme standardı da yükseltilecektir.

Kadınların erdemi konusundaki anlayışımı kısaca anlatmak istedim çünkü gerçeği açıklama çabalarımızın önündeki engellerden biri olduğunu düşünüyorum. Modern insanlar antik toplumun pek çok yönünü beğenebilirler, ama eski zamanda yapılan bazı şeylerin geride doğru olduğunu da düşünebilirler. Eski çağlarda gerçekte neler olup bittiğine dair algımız, aslında eski zamanların çarpık, yanlış anlayışına dayanmaktadır, bu yüzden hakikatten çıkarılmıştır. Antik çağların bu şekilde anlaşılması, sıradan insanların Çin hakkındaki gerçeği anlamaları için bir engel oluşturuyor. Dahası, çoğumuzun mesleği tarihçi olmadığına göre, antik zamanlardan kalan çok az şey biliyoruz. Ayrıca, biz o sıradan insanlardık.

İngilizce Metin İçin tıklayınız

Çince Metin İçin tıklayınız