Birçok Dafa uygulayıcısının ailesinde çocuk var ve Shifu’nun öğrettiği Fa’dan öğrendik ki, Dafa uygulayıcılarının ailelerine reankarne olup bu dünyaya gelen çocukların hepsi yüksek seviyelerdeki yaşamlar ve Fa’yı elde etmek için geldiler. Bunun gibi çocuklar genelde anne babası uygulama yapmayan çocuklardan her açıdan daha iyi olduğunu düşünmüştük, fakat gerçek durum bazen istediğimiz gibi olmadı.
Benim ailemdeki herkes uygulama yapıyor. Oğlum bu sene yedi yaşında olacak ve lafımızı dinliyor sayılır, fakat yine de bir sürü eksiği var. Örneğin, yemek seçiyor, bazı şeyleri sağlam bir şekilde öğrenmiyor, öğrendikleri ile gösteriş yapıyor, kitap okurken sıra ile değil seçerek okuyor, biraz inatçı ve yapmak istemediği şeyler için inat ediyor. Biz sürekli olarak onu düzeltmeye çalıştık, fakat bir türlü değiştiremedik. Bazen kızdık ve onu dövdük, ondan sonra birkaç günü iyi oldu, fakat çocuğun gerçekten düzelmediğini de biliyorduk. Bir gün onun eksiklerini büyüklerimiz (ben, karım ve anne-babam) ile karşılaştırırken, birden bir sorunu fark ettim ki aslında onun gösterdiği eksikler tam olarak ailedeki büyüklerin gelişmesi gereken şeylerdi. Çocuk bir ayna gibi kendimizin geliştirmesi gereken eksiklikleri yansıtmaktaydı.
Küçükten beri sağlığım o kadar iyi değildi ve sürekli olarak yemekleri seçerek yiyordum. Sonra Dafa’yı uygulamaya başladıktan bir yıl önce etler, yeşil soğan, zencefil ve sarımsak gibi özel kokulu olan şeyleri midem kabul etmediği için yiyemedim. Bir uygulayıcı için bu durum tabii iyi bir şeydi, fakat daha sonra yavaş yavaş bir takıntı oluştu ve eğer yemek içinde ufacık bile yeşil soğan görsem hemen onu çıkartmaya çalışıyordum. Oğlum da şimdi benim yaptığım gibi yapıyor ve yemek içinde eğer sevmediği bir şey varsa aniden onu çıkartıyor. Bunun dışında, uygulamaya başladıktan sonra, çok az suyu içiyordum, bazen gün içinde uzun zaman hiç su içmiyordum. Oğlum da şimdi benim gibi çok az su içiyor. Onu etkilemiş olduğumu fark ettikten sonra, kendimi düzeltmeye çalıştım. Yemek içinde ne var ne yok hepsini yiyorum ve bir daha dışarıya hiçbir şeyi çıkartmıyorum. Evde veya işyerinde bilerek su içiyorum. Kısa bir zaman sonra, oğlum da değişti. Okulda ve evde sık sık su içmeye başladı.
Küçükken çok akıllıydım ve doğal olarak diğer kişilerin önünde gösteriş yapmayı seviyordum. Büyüdükten sonra, bu alışkanlığımın iyi olmadığını bilmeme rağmen, ara sıra hala ortaya çıkıyor. Sadece daha saklı bir şekilde başka kişiler bazen farkında olmadığında yapıyordum ve gösteriş yapma zihnim ile yapmakta olduğumu da biliyordum. Bu konuda, babamın da aynı takıntısı olduğunu farkettim. Örneğin, bir ifade normal şekilde böyle söylenirken, başka kişinin dikkatini çekmek veya gülebilmek için babam bazen bilerek başka bir yoldan anlatır. Bizim yüzümüzden, oğlumun da bir şeyi sağlam bir şekilde öğrenmeden önce gösteriş yaptığını farkettim.
Bunun gibi başka örnekler de var. Bu konuyu yazıp ana olarak uygulayıcı arkadaşlarım ile paylaşmak istedim, özellikle evde çocuğu olan arkadaşlar ile. Dafa uygulayıcılarının çocuğu küçük Dafa uygulayıcısıdır ve onlar Fa’yı elde etmek için bu dünyaya geldiler. Bu yüzden, biz onlar için büyük sorumluluk taşıyoruz. Aynı zamanda, bu çocuklar da bizim uygulamamıza ve takıntılarımızı bulup vazgeçmemize yardım ediyorlar. Eğer çocukların hareketinden veya gösterdiklerinden memnun değilsek, o zaman bir uygulayıcı olarak biz ilk olarak kendimizin nerede eksikleri veya takıntılarının var olduğunu bulmalıyız, çünkü genelde gelişmemiz gereken parçayı tamamladıktan sonra, çocukların sorunları da otomatik olarak çözülür.
Yukarıdakiler benim kişisel kavrayışım ve eğer uygun olmayan yerler bulursanız, lütfen düzeltin.
Çince metin: http://www.minghui.ca/mh/articles/2008/5/17/178608.html
* * *
Clearharmony'de yayınlanan tüm makaleleri kopyalayabilir ya da çıktı alabilirsiniz, fakat lütfen kaynak belirtiniz.
devamı ...