Uygulamada Hiçbir Tutku Kalmadığında

Birkaç gün önce bir uygulayıcı arkadaş tarafından yazılan kilo vermeyle ilgili bir yazı okudum ve beni oldukça derinden etkiledi. Ara sıra kendimde de böyle bir sorun olduğunu fark etmeme rağmen, bunu hiçbir zaman uygulamamla bağlantılı olarak görmedim ve de ciddi olarak düşünmedim. Ancak son günlerde farketmeye başladım ki, kendimde çok büyük bir tutku saklamıştım.

Aslında daha önce şişman değildim. Fakat çocuğum doğduktan sonra her sene kilom arttı ve bu son yıllardaki en büyük sıkıntım. Özellikle yaz mevsiminde, önceki sene aldığım kıyafetleri giyemez hale gelmiştim ve bu yüzden tekrar dükkânları dolaşıp yenisini almaya çalıştım. Fakat benim gibi 70 kilodan fazla şişmanlar için uygun bir kıyafet bulmak da o kadar kolay değil! Ayrıca her gün üç işi de iyice yapmam gerekir, zamanım zaten çok az ve alışveriş için gerçekten niyetim yoktu! Bana göre de gerçekten çok garip, fakat her gün tüm zamanım tamamen dolu, günde yaklaşık 4 veya 5 saat uyuyabiliyorum. Bu kadar meşgul bir kişi nasıl durmadan kilo alabilir ki? Böyle devam ederse, şişmanlamam ne zaman durabilir ve ne kadar daha şişman olacağım? Düşündüğümde çok korkuyorum.

Yakın zamanda özellikle çok kızdım, çünkü tatilden eve döndüğümde, anne-babam, akrabalarım ve de arkadaşlarımın hepsi, beni görür görmez zayıflamamı söylediler. İşyerimdeki arkadaşlarım da zaman zaman sağ sol konuşup benim kilo vermemi ima ettiler. Hatta yolda karşılaştığım uzun zamandır görmediğim tanıdıklarım da selam verdikten sonra hemen zayıflamam gerektiği konusunda uyardılar. “Şişman” ve “zayıflama” uzun zamandır en sık duyduğum kelimeler oldu. Beni rahatsız etmeye başladığında aynı zamanda kendi kendime düşünmeye de başladım, böyle olmasının nedeni ne?

Bunca yıldır uyguladığım xiulian yoluma geri baktığımda, aslında sürekli olarak vücut yapıma dikkat ettiğimi farkettim. Tartı yatak odamda duruyor ve her gün mutlaka üstüne çıkıp kendimi tartıyordum, hatta bazen günde ikişer kez olmak üzere, bir sabah bir akşam tartıp duruyordum. Vücut ağırlığımı kontrol edebilmek için yemek miktarımı binbir çareler bularak kısıtlıyordum, ana yemekleri az yiyor, fazla miktarda et yemekten korkuyor hatta günde sadece iki öğün yer hale gelmiştim, bir şey yer yemez aklıma “şişmanlamak” geliyordu. Şişmanlamaya devam etmekten, uygun kıyafet bulamamaktan, meslektaşlarımın ve arkadaşlarımın alay konusu olmaktan korkuyordum... Endişe duygusuyla karışık rezil olmaktan korkma ve kibirlenme, yoktan var oluyor, zamanla kuvvetlenerek sonunda benim için bir korku ve yük haline geldi. Ancak aynen Üstadın Zhuan Falun'da bahsettiği gibi: “İşte bu korku gerçekten de problemleri ortaya çıkarabilir. Kişi korktuğu an bu bir takıntıdır. Değil mi? Ve takıntılarınız açığa çıkar çıkmaz onları yok etmeniz gerekmez mi? Ne kadar fazla korkarsanız bir o kadar da hasta gibi hissedersiniz. Bu takıntıdan kendinizi kurtarmalısınız! Bu durum ondan ders almanız ve takıntınızdan kurtulup kendinizi geliştirmeniz için bir fırsattır.” Dolayısıyla, önceden sahip olduğum tüm endişeler ve korkular gerçeğe dönüşmüştü, fakat ben bunu çok geç anlamıştım.

Artık tekrar düşündüğümde, şimdiki durumum kendi tutkum yüzünden oluşmuş değil midir? Sorunun kaynağı sadece kendimim. Bundan önce bunun gibi şeylerin xinxing uygulaması ile alakasız olduğunu düşünmüştüm, aslında yanlıştır. Herhangi büyük veya küçük işin, senin herhangi bir zihnin (tutku) ile bağlantısı varsa, hatta en ufacık bile, uygulamanda onu bırakman gerekir. Onu herhangi bir şekilde ihmal etme veya serbest bırakma, her şey onu daha da büyütüp, güçlendirebilir ve sonunda uygulama yolunda bir engel olarak ortaya çıkar.

Gerçekten diğer uygulayıcı arkadaşlarımın yazdığı tecrübelere teşekkür etmek istiyorum, çünkü onlar sayesinde sahip olduğum büyük bir eksikliği kavradım. Burada uygulayıcı arkadaşlarımla birbirimize teşvik etmek için, Üstadın yazdığı Hong Yin'den bir şiiri alıntı yapmak istiyorum,

Aldanma İçinde Uygulamakta

Sıradan insan uygulamanın zorluklarını bilmiyor,
Rekabet ve savaşmaya mutluluk gibi bakıyor;
Uygulamada hiçbir tutku kalmadığında,
Zorluklar bitince gerçek mutluluğun tadını varmakta.