Benim için anlamı olmayan iki kelime. Oysaki yaşam, insana verilen en değerli şey. Onu iyi değerlendirmekte huzurlu kılmakta kişinin içinde saklı.
Yaşadığım sıkıntılarla dolu yıllar, beni oldukça karamsar yapmış, neredeyse dış dünyayla ilişkimi kesmişti. Zorunlu olarak işe gidiyor geliyordum. Her gece sanki uyuyamazsam sabah olmayacakmış gibi sabaha kadar oturuyor sigaranın birini söndürüp diğerini yakıyordum. Sürekli olarak neden ben? Neden bütün bu sıkıntılar beni buluyor? Diye çırpınıyor, çırpındıkça sanki bataklığa saplanmış gibi daha çok sorunla karşılaşıyordum. Sorunlar çoğaldıkça onların altında eziliyor ezildikçe de hırslanıp sinirleniyor vara yoğa bağırıyor, çevremdeki insanları istemeyerekte olsa kırıyordum. İçimin karalığı neredeyse yüzüme yansımıştı. Kısacası negatif bir kişiydim.
Depresyon, panik atak, ağlama nöbetleri, yüksek tansiyon o günlerden kalanlar.
Bu durum 2004 yılının mayıs ayında Falun Dafa ile tanışıncaya kadar sürdü.
Açık havada yapılan egzersizler ve meditasyon tarifsiz bir rahatlama hissi uyandırıyor. Rahatladıkça daha çok egzersiz yapma ihtiyacı hissediyordum. Falun Dafa'nın doğruluk, merhamet, hoşgörü gibi evrensel ilkeler üzerine kurulduğunu öğrendiğim andan itibaren ise iç hesaplaşma başladı.
Katıksız dürüst olduğumu zanneden ben gerçekte kendime karşı dürüst olmadığımı, hiçbir şeye karşı toleransımın, hoşgörümün olmadığını, yüreğim taş kestiği için merhametimin yok denecek kadar az olduğunu (ki özümde sevecen, insancıl bir yapım olmasına rağmen) gördüm.
Bu durumu fark ettiğim anda önce paniğe kapıldım. Daha sonra kendi kendime sakin ol bunlardan kurtulmanın anahtarı kendi elinde diye telkinde bulundum.
Pozitif düşünmeye, her şeye herkese merhamet ve toleransla bakmaya başlayınca zihnimin temizlenmeye başladığını, yüzümün güldüğünü fark etmem uzun sürmedi.
Zaman içerisinde takıntılarımı fark edip onlardan vazgeçmeye başladım. (Daha bitmiş değil)
Sigarayı yaşamımdan çıkardım. Karşılaştığımı sorunlara akılcı çözümler bulmayı, onlardan kendime ders çıkartmayı bazı durumlarda böyle olması gerekiyormuş deyip katlanmayı, çektiğim acıların, sıkıntıların ve kaybettiklerimin aslında kazanç haneme artı olarak döndüğünü gördüm.
Daha önümde başarmam gereken çok şey olmasına rağmen, bu dünyaya neden geldiğimi, yaşamın anlamını ve huzuru keşfettim.
Yakın çevremdeki insanlar bendeki değişikliği büyük bir mutlulukla dile getirip, yüzümün aydınlandığını, gözlerimin içinin güldüğünü söylüyor.
Dünyadaki tüm insanları sevgiyle selamlar, Falun Dafa'lı günler dilerim.
* * *
Clearharmony'de yayınlanan tüm makaleleri kopyalayabilir ya da çıktı alabilirsiniz, fakat lütfen kaynak belirtiniz.