Unutulmaz Fedakar Bir Kalple Yaşamları Kurtarmak

Bu olay bir sene önce olmasına rağmen, sık sık aklıma gelir.

Bir ilkbahar günüydü. Bir şey yapmak için bir uygulayıcının evine gidiyordum. Uygulayıcılar tarladan yeni dönmüşlerdi. Bana kocaman bir kapta pilav ve yanında bir şeyler ikram ettiler. Yoldan geldiğim için açtım ve yemeğe başladım. Pilavın yanında patates çorbası ve tuzlu sebze vardı. Öğlene yemek kalsın diye sabahki yemeği bitirmemişlerdi. Yemekte sohbet ediyorduk. Birden bir şey aklına geldi, dolaptan 50 yuan çıkardı ve şunları söyledi: "Bu parayı kızım bana verdi. Lütfen bunu insanları kurtarmak için kullanın." Parayı aldım. O dürüst kalbini geri çevirmeye hiçbir sebebim yoktu. Bizim materyalleri üretim alanlarımız bir aile-temeline dayalıydı ve onların herkesin yardımına ihtiyacı vardı.

Eve döndükten sonra, aklım düşüncelerle doluydu. Ben onun kurumuş dudaklarından ağır tarla işlerinde çalıştığını; nemli gözlerinden ise insanları kurtarmak için hevesli görebiliyordum. Onun bekleyen gözlerine bakarak aklında neler olduğunu tahmin edebildim. “Sadece çok az miktarda –ki tüm sahip olduğum- paraya sahip olmama rağmen, onu insanları kurtarmak için gönüllü olarak veriyorum.”

Onun işi o kadar ağır ve 60 yaşında ama bu 50 yuan’i kendine ayırmadı. Bu konu üzerine düşünün. Ara sıra sebze çorbası yemekte bizler için çok sıra dışı bir şey değil, ama her gün bu kadar ağır işte çalıştıktan sonra, biriktirdiği parasını yazgılı yaşamları kurtarmak için kullanmak isteyen bencillik taşımayan kalbi beni gerçekten deriden etkiledi ve bunu unutmak benim için çok zor.

Çince metin: http://minghui.ca/mh/articles/2009/2/22/195903.html
İngilizce metin: http://www.clearwisdom.net/emh/articles/2009/3/4/105291.html