Titizlik Takıntımdan Kurtularak İlerlemek

Benim kötü bir alışkanlığım var. Mükemmel derece de temiz olmamama rağmen, başkalarını kendimden pasaklı olduklarını düşünüyorum. Üniversitede okurken, eğer birisi benim kitaplarıma, defterlerime ya da eşyalarıma dokunduğunda (yani benim gözümün önünde) bunu kaldıramayacak birine dönüşüyordum, o eşyaları tamamen kırılıp, yırtılıp yok olana kadar defalarca yere atmaya başlıyordum. Arkadaşlarımın çocukları evime misafirliğe gelip eşyalara dokunmaya başladıklarında buna tahammül edemiyordum. Kendi ailemden çocuklar bile olsa, o çocuklardan nefret ediyordum. Ve sonuç olarak etrafımdakilerin yardımıyla, aşırı titiz olmanın takıntım olduğunu anladım. Ondan kurtulmama ve yükselmeme yardımcı olmak için Shifu bana defalarca fırsatlar sunuyordu.

2002 senesinde tek başına tuvaleti kullanamayan kayınvalidem evimde yaşamaya başladı. O zamanlar ben onun Falun Gong uygulamaya başlamasını çok istiyordum ve onun için arkasından tuvaleti temizlemek dâhil her şeyi yapıyordum. Ben üzüntü duymadığım gibi öfkede göstermedim. Aynı zamanda bunları yapmanın çok zor olmadığını fark ettim. Komşular benim hakkımda konuşuyorlardı, önceden çok titiz olduğumu bildikleri için benim için ne kadar zor oluğunu konuşuyorlardı. Evimize akrabaların çocukları geldiğinde öfkemi göstermemek için elimden geleni yapıyordum ve bu şekilde yavaşça takıntımdan kurtulmaya başladım. Yavaşça, çocukların yatağımda zıplamalarına ya da evimi tamamen dağınık duruma getirmelerine rağmen ben hiçbir şey söylemiyordum, tam tersi bazen onlara oyuncak hediye ediyordum ve kahvaltı hazırlayıp yediriyordum. Şimdiyse o çocuklar benim merhametimi hissettikleri için evime misafirliğe gelmekten mutlu oluyorlar. Aynı şekilde, eskisi gibi onlara karşı öfkemin olmadığını fark ettim. Ve hoşgörünün -gerçek bir güç olduğunu kavradım ve kalbimde sakinlik hissettim.

Takıntım tamamıyla yok olmadığı için bir süre geçtikten sonra sınavlar yeniden ortaya çıktı. Bir gün çok kötü kokan bir ihtiyar kadın tam benim önümde durdu ve bana dik dik bakmaya başladı. Ben hemen onun yanından uzaklaştım, çok kızmıştım.

Bir süre sonra insanlara ÇKP üyeliğinden çekilmeleri için yardım etmek amacıyla yola çıktım. İlk karşılaştığım insan, ihtiyar bir adamdı. Onun gözleri kıpkırmızıydı sanki alkol almış gibiydi. Tükürükleri sakallarına akmıştı, kolları ise kirden simsiyahtı. Kafasındaki saçlar darmadağınık durumdaydı. Onu bırakıp gitmek istedim, ama yapamadım. Onun yanında kaldım ve Falun Dafa hakkındaki gerçeği anlatmaya başladım. O beni duymakta zorlanıyordu ve beni duyabilmesi için ona fazlasıyla yaklaşmak zorunda kaldım. O anda çok zorluk hissettim. Onunla hiç muhatap olmak istemiyordum ama aynı zamanda onun ne kadar acınacak halde olduğunu düşündüm. Buraya gelmeden önce o belki de bir önceki hayatında önemli biriydi. Ama onun şimdiki durumu o kadar acıklı ve kötüydü ki ben hiçbir şekilde ona yardım edemiyordum, sadece o tuhaf hisler vardı bende.

Ve o anda, hala titizliğe takıntım olduğunu anladım. Bu takıntı tamamıyla giderilmemişti ve şimdi karşılaştığım bu durum benim onu yok etmeme fırsat sunuyordu.

Çince metin: http://minghui.ca/mh/articles/2009/6/22/203209.html
İngilizce metin: http://www.clearwisdom.net/emh/articles/2009/7/6/108887.html