Şiir: Uyanış ve Dönüş

Büyüdüğümü sanmıştım
Oysa her acı biraz daha büyütüyormuş
Öğrendikçe küçülüyor bildiklerim
Küçüldükçe daha çok yer açılıyor
Para biriktiriyordum gelecek için
Sonrası, boşluk içinde umursamaz çocuk gibi
Uyanınca derin uykudan kendime gelip
içimdeki her şeyi öldürdüm,
bu kadar mutluluk vereceğini düşünmezdim
takıntılardan kurtulmanın
daha özgürüm,
hafiflemişim.
attığım her yükle,
biraz daha yükselmişim
Çok üzgünüm kaybolduğum zamanlar için
Tanrım seslenmese, tutup çekmese ellerimden
Kim bilir daha ne kadar kayıp sıradan bir yaşamda
Savrulup duracaktım.

Fa ile büyüyorum doğduğum yerde
Yeminim için çalışıyorum
Geri dönmek için
Daha çok yaşamı kurtarabilmek için
eskisi kadar acıtmıyor acılar
Ne kazandığımı biliyorum karşılığında
para yerine, erdem biriktiriyorum artık
Gelecek için

Sonrası cennette krallık
dev çiçeklerle beklemiş beni krallığımın yaşamları
sevinçle karşılanıyorum
Sonsuza dek yaşıyorum
Melekler lotuslarla dans ediyor
Bembeyaz sütunlu saray
Altın karolar, tahtım
Minik periler rengârenk
yıldızlar serpiyorlar gökyüzüne
her şey mutlu burada neşeli
Gökkuşağından nehirler akıyor
elmastan saltanat kayıklarım
alabildiğine yeşil, mavi
ağaçlarda lezzetli meyveler
her şey gökyüzünde bulutlarda
lacivert yapraklı dev ağaçlar arasında geziniyorum
biliyorum artık
kayıplar karşısında kazanılan büyük ödül
cennette krallık
geri dönüş
gerçek evim, ailem
layığı ile dönmek için çabalıyorum
bekleyin krallığım dönüyorum...