Altın Tohum

Bu hikâye çok uzun zaman önce gerçekleşmiş! Genç bir adam Tao okulunda uygulama yapmak istemiş, bu isteği içten ve katiymiş. O çok uzun zaman uygulama yolunu aramış. Bir gün dağda gözlerden uzak bir tapınak bulmuş ve uygulama yapmaya başlamış. Meditasyondayken çok güzel şeyler görmüş ve genç Tao öğrencisi çok sevinmiş. Fakat aradan zaman geçtikçe, belli bir süre sonra uygulamasında bu tür parlak şeyler hissetmemeye ve mucizevî şeyleri görmemeye başlamış. Kalbi sakinliği kaybetmeye ve uygulamasından memnun olmamaya başlamış. Sonunda umutsuzluğa kapılmış.

Bir gün uygulamasına biraz ara vermek istemiş ve tapınaktan dışarı çıkmış. Yolda yürürken ihtiyar bir adama rastlamış. İhtiyar adam onu görmüş ve şöyle sormuş: “Delikanlı neden bugün uygulama yapmıyorsun? Yoksa uygulamadan yoruldun mu?” Genç Taocu durumunu anlatmış. İhtiyar gülerek şöyle söylemiş: “Ben senin neler hissettiğini gayet iyi biliyorum. Bu ufak bir sorun. Haydi, senin bu sorununu çözmene yardım edeyim!” Genç Taocu ona bakarken zihninden şunları geçirmiş: “Sen sadece sıradan bir insansın, nasıl bana yardım edebilirsin ki?” İhtiyar anlatmaya başlamış: “Taocu, sen şunu iyi bilmelisin, insan bedeni küçük bir evren gibidir, doğal olarak onun içinde sayısız maddeler mevcuttur. Ve bu aynı zamanda büyük bir doğaya benzer –dört mevsime özgü farklı hissiyatlar barındırır. Bu ya çiçeklenme ya da solmadır. Aydınlanmış varlıklar yukarıdan çok fazla tohum serptiler, o tohumlar göksel zamana göre ilerliyorlar ve o tohumlardan daha sonra çeşitli meyveler elde ediliyor. Fakat çiçeklenme ve büyüme, sadece belli süreli şeylerdir. Eğer bunları göksel zamanının ilerlemesiyle karşılaştırırsak, bu uygulama yolunda sınavların hepsi -gerçek değildir. Diyelim ki, sen şu an sadece buz gibi çaresizlik hissediyorsun, fakat er yâda geç göksel zamanın ilerlemesi altında o buz eninde sonunda mutlaka eriyecek. Eğer sen bu yanılsamaları gerçekmiş gibi kabul edersen -onlar seni yok edecektir.”

İhtiyar devamında şunları söyledi: “Aslında herhangi bir uygulama sisteminde en başından beri gizemli birçok şey mevcuttur. Aydınlanmış varlıklar bizi takip ediyorlar. Uygulamanın güvenliği için aydınlanmış varlıklar uygulayıcıların bedenlerine bizzat kendileri sanki tohum ekermiş gibi birçok şey yerleştirdiler.”

İhtiyar elini uzattı ve avucunu açarak gösterdi, avucunun içinde küçük bir tohum vardı: “Bak, bu küçük tohum çok önemsizmiş gibi görünüyor, hatta bu küçücük tohumun nasıl kocaman bir ağaç olabileceğini hayal etmek bile zor. Fakat göksel zamanın etkisi altında, tohum fidan olur, tomurcuklar oluşur, sonra çiçek açar ve meyve verir. Bir insan uygulama yapmak istediğinde, Buda o kalbi görür ve o insanın içine çok değerli bir tohum eker, o tohum kutsal işaret ve Buda gücüne sahiptir. İşte sadece bu şekilde o insan gök dünyasına girebilir.”

Genç Taocu ihtiyarı dinlerken adamın anlattıkları sanki gencin düşüncelerini temizler ve zihnini açmış gibi oldu. Taocu dönüp teşekkür etmek istediğinde, ihtiyar bir anda gözden kaybolmuştu.

Seneler sonra bu hikâyeyi hatırladığımda Shifu’muzun uygulayıcılarını hoşgörü ve merhametle çağırışta bulunduğunu ve bunu yaşamların kurtarılması için yaptığını hissettim. Zhuan Falun kitabını açtığımda doğrudan bu paragrafa rastladım:

“Biz burada sizlere Falun, qiji -sayıları on bini aşan ve xiulian için gerekli olan tüm mekanizmaları vereceğiz. Bunların tamamı vücudunuza tohum ekilirmiş gibi verilecek. Hastalıklarınızı temizledikten sonra yapılması gereken her şeyi yapacak ve verilmesi gereken her şeyi vereceğim.” Bu kelimeler kalbimi inanılmaz derece çok etkiledi.

Biz uygulama yapmak istediğimiz için, kalbimizde o istek çıktığından dolayı Shifu karşılık gütmeden bizlere sayısız şey verdi ve sonradan gök dünyasına girebilmemiz için, bizzat kendisi bize çeşitli tamamlanmış mekanizmaları yerleştirdi. Çünkü daha fazla yaşamın kurtarılış elde etmeleri için, Shifu gece gündüz, aralıksız o altın tohumları koruyor. Buna aydınladığımda gerçekten çok sarsıldım.

Çince metin: http://www.zhengjian.org/zj/articles/2010/8/19/68015.html