Kalbimin Çok Derinlerinde Sakladığım Takıntım

Bir uygulayıcı arkadaşım bana onun temel takıntısının kendisine olan tutkusunun farkına vardığından bahsetti. Ben onun lafını fazla ciddiye almadım, çünkü Tamamlanmaya ulaşmak için herhangi bir takıntım olmadığını düşünüyordum.

Geçen akşam bilinmeyen nedenlerden çok uykulu hissettim. Bunun engelleme olduğunu fark etmeme rağmen hala rahatlamak için yarım saat uyudum. Sonuç olarak, doğru düşünceleri yollama zamanını kaçırdım. Ertesi sabah uyanıp doğru düşünceleri yolladıktan sonra, şöyle düşündüm, “Dün akşam doğru düşünceleri yollamadım. Ben acele ederek Falun Gong'un öğretilerini çalışıp doğru düşüncelerimi korumalıyım.”

Ondan sonra birden şunu fark ettim: Ben yaptığım her şeyi sadece “çabalamak ve doğru düşüncelerimi korumak” amacıyla yapıyordum. Böylece belki çok meşgul olduğumu ve Falun Gong'un öğretilerini çalışmak için çok çabaladığımı gösterebilirim, fakat ben sadece ve sadece kendim için bunları korumaya çalışıyordum. Benim Tamamlanma tutkum olmamasına rağmen, gerçekten “kendini-geliştirme” sürecine karşı tutkum vardı. Asıl düşüncem ve başlangıç noktası “bencilliktir”. Eski evrene ait bu “bencillik” nesnesi benim içimde çok derinlerde saklanıyor. O derin derin kökleşti ve becerikli bir biçimde saklandı.

Birkaç gün önce bir uygulayıcı arkadaşım ile haberleştiğimde de şunu hatırladım, o arkadaşım bana, “Sende ne tip sorun var biliyor musun? Sen çok fazla dolaylı konuşuyorsun. Diğer kişiye böyle yapabilirsin, fakat bana böyle davranman gerekmiyor.” diye söyledi. Evet, ben dolaylı olarak konuşmaya alıştım, çünkü diğer kişiye zarar vermekten korkuyordum. Aslında içimde sakladığım gerçek korku, diğer kişiye zarar verdiğimde o kişinin bana karşı nasıl davranacağıdır. Ve bu yüzden “ben” bir şeyi yeterince iyi yapamıyorum. Tüm bunların asıl başlangıç noktası ise bencilliktir.

Bende çok derinde saklı bunun gibi küçük şeyler çok fazla. Bu yazıyı kendimi geliştirmek amacıyla yazdım ve benim gibi aynı sorunu olan uygulayıcı arkadaşlar için yardım edebileceği umuyorum. Bu cümleyi yazarken, kafamda şöyle düşündüm, “Diğerleri beni hala kendimi korumaya çalıştığımı düşünebilir mi?” Ben bu kötü düşüncelerimi ortaya koymak için yazmalıyım ve bu safsız düşüncelerimi tamamen çıkartmalıyım, böylece onlardan kurtulabilirim.

Tabii ki, kendimizi sıkı tutmak bizim için gerekli. Biz disiplinden uzak kalıp kendimizi rahat bırakmak için fazla sınıra gitmemeliyiz.