Geçen gün NTDTV web sitesinde “İnsanın Tüm Hayatında İyice Düşünmesi Gereken Filozofi” adında bir grup karikatür gördüm ve oldukça etkilendim. Karikatürlerin altındaki yazıları aşağıda kopyaladım. (Parantez içindeki yazılar ilave ettiğim yorumlardır.)
1. Çok uzun zaman önce, Tanrı insanları icat etti. Labirent içinde, Tanrı her bir insanın sırtında ağır bir çarmıh taşınmasını ve kişinin yaşam yolculuğunda onun yönlendirdiği kutsal diyara ilerlemesini istedi. (Tanrı insanlara cennete geri dönebilecekleri yolu ayarladı.)
2. Yol boyunca, bir kişi birden durdu ve düşündü ki, bu çarmıh gerçekten çok ağır, eğer bu şekilde onu taşıyarak yürürsem, hangi sene nihayete varabilirim ki? (İnsani düşünce çıktı ve rahat olmak istedi.)
3. Dolayısıyla, bu kişi kendisine göre çok akıllı bir karar verdi: sırtındaki çarmıhın bir parçası kesilecek. (İnsan xiulian uygulamasına sözde “akıllığı” ile davrandı ve sarf etmesi gereken bir parçadan kaçmak için Tanrının ayarlamasını değiştirmeye cüret etti.)
4. O, çarmıhı var gücüyle kesmeye çalışıyor. (Tanrıya göre en aptal işi yapıyor, çünkü bu kişi kendisine verilen izin haricinde eylemde bulunuyor.)
5. Nihayet bir parça kesildi. Kişi tekrar yola koyulduğunda, hakikaten çok hafiflemişti ve ilerleyen adımları da nispeten hızlandı. (Sıradan insanlar arasında fayda elde etti.)
6. Kişi bu şekilde ilerlemeye devam etti ve epey uzun bir yoldan geçti.
7. Günlerden birinde, kişi tekrar düşündü ki, bu çarmıhın bir parçası kesilmiş olsa da, o hala çok ağır. Yarabbi, bir parça daha kesmeme izin ver lütfen ve daha iyice yürüyeceğim size garanti veriyorum! (Tanrı ile pazarlık yapıyor.)
8. O tekrar çarmıhı kesmeye çabalıyor.
9. Bir parça kesildikten sonra, kişi kendisini son derece ferahlamış hissetti! (Kişi vaziyetten çok çok memnun oldu.)
10. Bunun üzerine kişi rahatça herkesi geçip en önde yürümeye başladı. Onun arkasındaki herkes sırtındaki ağırlık ile yalpalayarak adım atarken, bu kişi ağzında şarkı mırıldanarak hoplaya zıplaya yürüyor!
11. Keyfi tam yerindeyken, kişinin önünde birdenbire geniş ve derin bir vadi görüldü! Vadinin üstünde herhangi bir köprü yok ve etrafında başka bir yol da bulunmuyor. Vadiden geçirebilecek bir çare de bulamıyor..., nasıl yapacak?! (Hiç beklenmedik zorluklar.)
12. Kişinin arkasındaki insanlar yavaş yavaş geldiler. Herkes kendi sırtındaki çarmıhı çıkartıp vadinin üstünde koydu ve bir köprü üzerinde yürüyormuş gibi telaşsız bir şekilde vadiden geçti. (Tanrının istediğine göre sağlam bir şekilde yürüyen kişiler hiç kimsenin geçemeyeceği bir sorun ile karşılaşmaz.)
13. Bu kişi de diğerlerinin yaptıkları gibi yapmak istedi, fakat ne yazık ki onun çarmıhı bundan önce iki kez kesildiğinden kalan parça vadinin iki ucuna yetişmiyor!
14. Sonuç olarak, diğer kişiler Tanrının yönlendirdiği o muhteşem kutsal diyara ilerlemeye devam ederken, bu kişi bulunduğu yerde kalmak zorunda ve ebedi pişmanlık içinde sonsuza kadar acı çekecek!
O anda, bu kişinin kafasında şöyle bir cümle yankılanıp duruyor: bir zamanlar sırtımda eksiksiz bir çarmıh taşıyordum, fakat ben onun kıymetini bilemedim ve onu bozdum, ta ki ona ihtiyaç duyduğum zaman, ancak kendimin ne kadar aptal olduğunu fark ettim. Yarabbi! Ben yeminlerimi tamamlamadım ve yolculuğumda rahat olmak istediğim yüzünden Tanrının ayarlamasını ihlal ettim. Hayatımdaki değerli her şeyi kaybettim... Üstelik, o kutsal diyara ebediyen varamayacağım. Şu anda, insan dünyasında çekilen en büyük acı bile bundan azdır!...
Bu grup karikatürdeki resimler basit ve yazıları da oldukça kolay anlaşılabiliyor. Fakat daha ayrıntılı olarak düşününce onun yan anlamının oldukça geniş ve derin olduğunu farkedebiliriz! İşte bu yüzden o “İnsanın Tüm Hayatında İyice Düşünmesi Gereken Filozofi” olarak adlandırıldı.
Çince metin: http://www.minghui.org/mh/articles/2013/3/5/修炼很严肃-不能打折扣-270603.html
* * *
Clearharmony'de yayınlanan tüm makaleleri kopyalayabilir ya da çıktı alabilirsiniz, fakat lütfen kaynak belirtiniz.
devamı ...