Çin şiiri tarihinde iki ana döneme ayrılabilir:
_Basit formda türküler ve tekrarlardan oluşan Erken Dönem
_Han Hanedanlığından Qing Hanedanlığının yıkılışına kadar olan dönemi kapsayan Klasik Dönem
Erken Dönem Çin Şiiri
Shi Jing, ‘şarkı kitabı’, edebi şiirlerden (methiye, kaside, gazel…) ve anonim şiirlerden derlenmiş Çin Şiirinin örneklerinin bulunduğu ilk ana kaynak olarak değerlendirilebilinir.
  |
| Shi Jing |
Erken döneme örnek verilebilecek diğer eserler ise Chu Ci ‘nin lirik ve romantik türde yazdığı şiirlerinin antolojisi ve Qu Yuan ve Song Yu ‘nun şiirleridir.
Klasik Dönem Çin Şiiri
Han Hanedanlığı (M.Ö. 206 - 220) yıllarında ‘fu’ olarak adlandırılan şiirler döneme damgasını vurmuşlardır. Fu tarzı şiirleri, başlangıç ve sonuç bölümleri nesir şeklinde olan, soru cevap formunda ilerleyen, makale havasında yazılan kafiyeli şiirlerdir. Xi Kang’ın “Qin’e methiyesi” Fu tarzının en önemli örneklerindendir.
Yine bu döneme ait diğer bir tür Shi Jing türünün devamı niteliğindeki Yue Fu lardır. Bu tür lirik tarzda yazılmış halk şarkılarından oluşur.
Milattan sonra ikinci yüzyıldan itibaren Yue Fu, Shi ya, klasik şiire dönüşmüştür. Bu şiirler beş-altı mısradan oluşan kafiyeli şiirlerdir. En önemli özelliği her mısrada son üç karakterden önce durak bulunmasıdır. Gushi ve Jintishi olarak iki türe ayrılırlar.
Tang hanedanlığının son zamanlarına doğru Ci lirikleri damgasını vurmuştur. Bu şiirlerde daha çok duygusal konular (aşk, tutku …) işlenir. Zamanla Ci tarzı daha serbest bir form olan San Qu (drama)ya dönüşmüştür.
* * *
Clearharmony'de yayınlanan tüm makaleleri kopyalayabilir ya da çıktı alabilirsiniz, fakat lütfen kaynak belirtiniz.
devamı ...