Çam, Çin ressamlarının en sevdiği ağaçtır: Çin sanatında hiçbir ağacın resmine bu kadar sık rastlanmaz. Soğuğa dayanıklı olduğu ve iğneleri dökülmediği için çam, uzun ömürlülüğü ve metaneti simgeler. Çam ve sedir ağacı diğer ağaçlardan daha önemlidir ve öz disiplini simgeler. Çam, bambu ve erik ağacı, her ne kadar erik bahara kadar çiçek açmasa da 'Kışın Üç Arkadaş'ıdır. Çam ve turna kuşu uzun bir ömrün son günlerini temsil ederler. Bunun kuşkusuz, eski bir gelenek olan mezara çam ağacı dikilmesiyle bir bağlantısı vardır.
Çam ağacı, Çin şiirinde önemli bir motiftir. Song-lai= 'çam iğnelerinin müziği' ve song-tao = 'çamların fısıltısı', şiirde sıkça kullanılan bileşik sözcüklerdir. Konfüçyüs'ün Konuşmalarında (Lun yu), çam ağacına çok sayıda gönderme vardır: 'sessizliğiyle insanın ömrünü uzatıyor' ve yine: 'Kış geldiğinde, yapraklarını son dökenlerin çam ve servi ağaçları olduğunu görürüz' der Konfüçyüs (Kitap 9, Bölüm 27). Tang Hanedanı dönemindeki doğa şairleri de aynı konuyu işlemişlerdir, örneğin Bo Ju-yi'nin (772-846) 'Avludaki Çamlar' şiirinde olduğu gibi: “Hayatlarını paylaştığımdan beri bana ne iyilik yaptılar? Sadece kalbimin zincirlerini biraz gevşettiler. Ancak onlar benim 'yararlı dostlarım' ve 'bilgelerle konuşma' dileğimi yerine getiriyorlar.”
Yaşlı çam ağaçlarına çok saygı duyulur. İlk İmparator, Tai-shan dağının eteklerindeki bir eski ağacı beşinci sınıf mandarin ilan etmişti. Çam çift iğneli bir ağaç olduğundan aynı zamanda evlilikte mutluluk simgesidir.
* * *
Clearharmony'de yayınlanan tüm makaleleri kopyalayabilir ya da çıktı alabilirsiniz, fakat lütfen kaynak belirtiniz.