Tarihsel Figürler: Song Hanedanlığındaki Zhang Zeduan ve “Qingming Festivali Sırasında Nehir Boyunca” Adlı Resmi

Song Hanedanlığındaki Zhang Zeduan ve “Qingming Festivali Sırasında Nehir Boyunca” adlı resminden bir kısım (Resimleyen: Jane Ku / Epoch Times)

Zhang Zeduan (M.S.1085-1145), Kuzey Song Hanedanlığında ünlü bir ressamdı. O, özellikle ulaşım araçları, köprüler, yollar ve kaldırımlar vs. dâhil jiehua (çizgi çizme, özel bir fırça ve cetvel kullanarak yapıları tam olarak çizmek) konusunda bir uzmandı ve Shan Shui (yani dağlar ve nehirler) olarak bilinen Çin manzarası sanat stili üzerinde oldukça etkili oldu.

M.S.1101 yılına kadar, Kuzey Song hükümeti kuzeyden gelen askeri tehdidi engellemek için kullanılan ve Hanedana yüz yıldan fazla barışı ve istikrarlı ekonomik gelişimi sağlayan diplomatik yaklaşımlar ve ekonomik rüşvetler konusunda artık endişeli değildi. Gelişen ticaret talebi sivil halka ve kraliyet ailelerine popüler kültür eğlenceleri getirdi. İmparatorların desteği altında, Kraliyet Enstitüsü sanat ve resim gruplarını genişletti ve çok verimli oldu.

Zhang Zeduan, Kraliyet Resim Enstitüsü’nde bir ressam olarak çalıştı ve İmparatora Çin tarihinde ünlü bir resim olan “Qingming Festivali Sırasında Nehir Boyunca” veya “Qingming Manzarası” olarak bilinen remi verdi. Bu resim içinde, Qingming Festivali sırasında kentsel ve kırsal bölgelerdeki insanların günlük faaliyetleri olağanüstü ve gerçekçi bir şekilde canlandırıldı. Resimde, müreffeh ticaret, sanayi ve ulaştırma faaliyetleri gösterildi ve daha sonra muazzam tarihsel değerleri ile Song Hanedanının paha biçilmez bir hazinesi haline geldi.

Bir ipek kumaşı üzerine çizilen bu mürekkep resmin yüksekliği 24,8 cm ve genişliği 528,7 cm’dir. Resim üç ana bölümden oluşmaktadır içinde toplam 814 kişi, 13 araç, 29 tekne, 8 tahtırevan, 83 evcil hayvan ve 100’ün üzerinde dükkân bulunmaktadır. Beş metre uzunluğundaki resim, tam olarak 1,5 milyon nüfusa sahip kentin refahını yansıtmaktadır.

“Qingming Festivali Sırasında Nehri Boyunca” resmi üç bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde, çiftçilerin çektiği kömür taşıyan eşek arabalarının kente doğru ilerleyişinin canlandırıldığı kırsal manzaradır. Resim içinde, sabah güneşi altında, sisli orman ve gölgeli evler çok canlıdır ve kentin yakınlarında daha fazla insan görülebilir. İkinci bölüm, ana olarak nehir üzerindeki yoğun ulaşım manzarası, özellikle nehir üzerinde adeta bir gökkuşağı gibi beliren bir köprü gösterilmektedir. Köprünün etrafında kalabalık insanlar, her türlü arabalar ve atlar, köprünün altından geçen tekneler ve yakındaki yoğun rıhtım göze çarparken, her şey çok canlı olduğundan bu bölü resmin en ilgi çekici parçasıdır. Üçüncü bölüm, yüksek şehir duvarları ya da çay evleri ve restoranlar ve sıralanmış dükkânların yanında toplanıp sohbet eden toplumun her kesiminden insanların oluşturduğu kentsel manzaradır. Resim açıldıkça, insanlar, halk ve aristokratların birbiriyle kaynaştığı ve birbirine yardım eden kozmopolit manzaraları görebilirler, bu manzara Kuzey Song Hanedanlığının son derece gelişmiş bir medeniyete sahip olduğunu göstermektedir.

Bu resim binaları, ticaret, yol, trafik ve ulaşımı kapsar ve başkentin refahını yansıtır. Zhang Zeduan, insanları, manzaraları ve tüm ayrıntıları dikkatle düzenledi ve bunun için onun sıradan yaşam ve büyük sanatsal gelişime yönelik gözlemine teşekkür etmeliyiz. Bu resme bakarken, birçok kişi sanki şahsen manzara içinde durduğunu hisseder.

Bu resim o kadar yüksek bir itibar kazanmıştır ki, daha sonraki birçok ressam onu yeniden kopyalamaya çalıştı. “Qingming Festivali Sırasında Nehir Boyunca” resminin kimliğinin doğrulanması hakkında bir hikâye de vardır. Birkaç yüz yıl sonra, bir devlet yetkilisi tesadüfen Zhang Zeduan’un adı geçen şaheserini elde etti. O bu resmi çerçeveletmek için bir ressama gitti, fakat o ressam bu resmin sahte olduğunu belirtti. Resim üzerinde dört kişi zar oyununu oynuyorlardı. Zarlardan biri hala dönmekte ve zarları atan kişi ise ağzını açarak “altı” diye bağırıyordu. Fakat onun ağzının şekli Çin’in güney tarafındaki kişinin “altı” kelimesini telaffuz edişini yansıtıyordu, kuzeyde yer alan başkentteki yerel aksanla söylenen kelimenin ağız şekli değildi. Bu yüzden, bu ressam resmin orijinal olmadığına inandı.

Bu hikâyeden, kimlik doğrulayıcının becerilerini ve orijinal ressamın ününe ayrıntılı bir şekilde dikkat edişini görebiliriz.