Gün Işığı Olmayan Bir Çocukluk

Zulüm süresince, çocukluğumu hapiste ya da evden ayrı geçirdim. Bunun nedeni ailem ve benim iyi bir insan olmak istememiz ve doğruları söylememizdi.

İsmim Xiaoguang ve eskiden güzel bir aile hayatımız vardı. Ailem iyi birer insandı, dürüst ve çalışkanlardı. 1996 yılında, temel prensipleri "Doğruluk-Merhamet-Hoşgörü" olan Falun Dafa'yı uygulamaya başladık. Bu sayede ailem daha uyumlu hale bir geldi.

20 Temmuz 1999 tarihinde Çin Komünist Partisi Falun Gong'a karşı zulüm başlattı, sayısız Falun Gong uygulayıcısı tutuklandı, gözaltına alındı ve mahkum edildi. Ailem çevresindeki insanlara gerçeği anlatmaya devam etti.

Falun Dafa için annemle birlikte adalet ve gerçekler için Pekin'e gittik, fakat tutuklandık. Annem yasadışı bir şekilde gözaltına alındı. Ben çok küçük olduğum için serbest bırakıldım. Küçükken rüyalarımda sürekli polis sirenlerini duyardım. Her kutlamada (bayram, şölen, eğlence), karakoldaki polisler bizden güncel bilgilerimizi almak için gelirlerdi. Bir keresinde yerleşim bölgemdeki bir bahçedeyken arkamızdan insanlar hakkımızda kötü konuşuyorlardı. O ortamda nerdeyse nefes alamıyordum. Kötü insanlar ailemi rahat bırakmıyordu.

2002 yılında tüm şehirde gerçekleşen baskınlar yüzünden ailem parçalandı. Annem ailesini terk etmek zorunda kaldı. Ondan haber alamıyorduk. Baban çalışmak zorundaydı ve bezdiriliyordu. Bir keresinde Kamu Güvenlik Bürosu'na kaçırıldı. İş yerindeki eziyete dayanamadığı için başka bir yere çalışmaya gitti. O zamanlar 12 yaşındaydım ve evde yalnız kalıyordum. Akşamları uykudan şiddetli kapıya vurma sesleri ile uyanıyordum ve evimiz yasadışı bir şekilde aranıyordu. Bir çocukken bu dünyanın en çirkin ve en kötü tarafını yaşadım.

Çince metin: http://www.minghui.org/mh/articles/2015/12/2/失去阳光的童年-319814.html


Almanca metin: http://de.minghui.org/html/articles/2015/12/27/118012.html