Neden Merhamet Eksikliğim Var?

Günün birinde sabah egzersizleri yapıp bitirdikten sonra mücadelesini verdiğim bir takıntım hakkında düşünüyordum: Neden yeterli merhamete sahip değilim? Kayınpederimin bakımını üstlendiğimde bir keresinde bir uygulayıcı insan dışkısını temizlemekten korkmadığımı ve iyi kalpli olduğuma işaret etmişti.

Onun söyledikleri benim yeterli merhamete sahip olmadığımı anlamamı sağladı, çünkü aynı zamanda çeşitli korkularım vardı. İnsan atıklarını temizlemekten çekinmiyordum, fakat fiziksel zarar görme, acı çekme, soğuk, yaşlılık ve işsiz kalma gibi şeylerden korkuyordum. Aynı zamanda tutuklanmaktan ve zulüm görmekten de korkuyordum.

Bunların hepsi kirli insani takıntılardır. Yüksek varlıkların bu kadar çok korkuları olabilir mi? Tanrılarda korku yok, sadece yazgılı yaşamları kurtarma kalbi var.

Uygulayıcı olmayan akrabalarım bir keresinde bana felaketler meydana geldiği zaman memnun göründüğümü ve olanlara hiç merhamet duymadığımı ve sanki afetler olmasını dilediğim gibi göründüğümü söylediler. Ben onların suçlamalarını reddettim ve felaketleri dilemediğimi, afetlerin olduğu durumları sadece söylediklerimde haklı olduğumu göstermek için örnek olarak kullandığımı söyledim.

Erkek kardeşim şöyle dedi: “Eğer haklıysan bile, bu neyi kanıtlar?” Şöyle düşündüm; Bir Buddha veya Bodhisattva afetler olmasını diler miydi? Tabii ki de hayır ve onlar sıradan insanlarla da tartışmazlardı. Onların tek düşündükleri afetler gelmeden daha fazla yaşam kurtarmak olurdu ve boşuna zaman harcamazlardı.

Aynı zamanda başka bir takıntımı da buldum. Shifu zaman hakkında konuştuğu her seferinde ben sıkıntıların sona erdiği büyük günün yaklaştığını nerdeyse görebildiğimi düşünürdüm, tüm akrabalarımın ve arkadaşlarımın benim orda olduğuma minnettar olacaklarını hayal ederdim. Şimdi ise bu takıntının ne kadar kirli ve korkunç olduğunu görebiliyorum.

Shifu bizler için her şeyi yapıyor. Shifu beni cehennemden kurtarmış olmasaydı, sıradan insanlar gibi bu dünyada kaybolmuştum. Cennetin sağlayacağı yeteneklere ve başarılara karşın nasıl övgü almaya cesaret edebilirdim?

Şimdi ise Shifu zamanın aciliyeti hakkında konuştuğunda, bizlerin hızlı bir şekilde Tanrı standartlarına yetişmemiz için bir fırsat olduğunu anlıyorum. Hepimiz çıkıp canlı varlıkları kurtarmalıyız. Bu sıradan insanlar ve Tanrıların arasındaki farktır. Shifu bizim yok olmamızı istemiyor. Fa düzenlemesinde Dafa uygulayıcılarının ikinci bir şansı olmayacak.

Shifu’nun zaman daralıyor dediğini duyduğumda, ne tür düşüncelere sahiptim? Zamanımı daha fazla yaşamları kurtarmak için iyi değerlendirmem gerektiğini mi düşünürdüm ya da sadece kendim hakkında mı düşünürdüm? Eski güçler ve tüm evren benim düşüncelerimi apaçık görebilirler.

Çin’deki ve Çin dışındaki tüm uygulayıcılar yazgılı yaşamları kurtarmak için ellerinden geleni en iyi şekilde yapmak için odaklansak hepimiz standartlara ulaşacaktık ve bu zulüm sona erecekti.

Ben sadece son zamanlarda bunun farkına vardım. Eskiden, acıktıysam hemen karnımı doyurmam gerektiğini, üşüdüysem kalın bir şeyler giyinmem gerektiğini düşünürdüm. Bunda yanlış bir şey görmüyordum. Üç işi iyi yaptığımı düşünür ve böylece kendimi iyi hissederdim ve sıradan insan kalbi beslerdim. O kalbi çok nadir kontrol altına almaya çalışırdım.

Şimdi ise anlıyorum ki sıradan insan takıntılarını besledikçe benim için merhamet sahibi olmam imkansız olacak. Ayrıca her şeyin bir an önce bitmesini dilemek bile kurtulmam gereken bir insani takıntıdır.

Sıradan insan zihniyetinden kurtulduğum vakit sadece o zaman merhamet geliştirebilir, özverili ve fedakar biri olabilirim.

Merhametli Shifu’muzun benim insani kalbimi bırakmam için işaretler verdiğine inanıyorum, çünkü uygulama vaktimiz daralıyor. Shifu’muz her bir uygulayıcının standartlara ulaşmasını istiyor. Bu konuda sadece şimdi aydınlandım Shifu’nun merhametli kurtarışı için minnettarım.

Lütfen merhametli ve yüce Shifu’muza saygımı göstermem için izin verin. Heshi!

İngilizce metin: İngilizce Metin İçin tıklayınız