Antik Çin Hikâyeleri: Kıskançlığı Savmak ve Talihsizliği Mutluluğa Dönüştürmek

Bu hikâye Song Hanedanlığı döneminde geçmektedir. Jiang Yuan’in on tane oğlu varmış – biri kambur, birinin bacakları sakat, birinin kol ve bacağı, birin ayağı sakatmış, biri akıl hastası, biri ahmak, biri sağır, biri kör, biri dilsiz ve biri de hapiste ölmüş.

Zigao bunu gördüğünde, “Sen ne yapmış olabilirsin? Neden bu kadar talihsiz çekiyorsun?” diye sordu.

Jiang Yuan, “Hayatımda, hiçbir kötülük yapmadım. Fakat sürekli olarak diğerlerini kıskanıyorum. İnsanların benden daha iyi olmasını kıskanıyorum. Sadece beni pohpohlayan kişileri seviyorum. Bazı kişilerin iyi işler yaptığını duyunca kuşkulanıyorum. Fakat kötü şeyler yapmış olduğunu duyduğumda asla ondan şüphe etmiyorum. Başkalarının kazanç elde ettiğini görünce, sanki kendimin bir şeyler kaybettiğimi hissediyorum. Fakat diğer kişinin bir şeyi kaybettiğini görünce, sanki bir şey kazanmış gibi hissediyorum.” diye cevap verdi.

Zigao içini çekti, “Kalbin çok kötü. Sadece bu yüzden daha önce çektiğin talihsizlikler değil –bekli de tüm ailen yok edilecek” dedi.

Jiang Yuan bunu duyunca altüst olduğunu hissetti. Zigao ona, “Cennet bizden çok uzak olmasına rağmen, insan dünyasında neler olduğunu net bir şekilde görüyor. Eğer hatalarını tamamen düzeltebilirsen, talihsizliğini mutluluğa dönüştürebilir. Yollarını gecikmeden düzeltebilirsin.” diye söyledi.

Ondan sonra Jiang Yuan her şeye çok dikkat etti ve kendisi düzeltmeye karar verdi. Böylece birkaç yıl sonra, oğullarının hastalıkları bir bir iyileşti.

Kıskançlık insanın kızgın hissetmesine neden olur. Daha kötüsü, o insanın kötü işler yapmasına ve cennete karşı gelmesine yol açar. Kıskançlık, bencil ve hep kendini düşünen bir olmanın açık göstergesidir. Başlangıçta, Jiang Yuan çok kıskançtı ve hiç merhameti yoktu. Bu tıpkı eski bir atasözünün anlattığı gibi: “İyi eylemleri birikmiş olan ailelerin kesinlikle takdis edileceği gibi, kötü eylemleri birikmiş olan aileler de kesin bir şekilde cezalandırılacaktır.”