Kıskançlığı Yok Ederken Fark Ettiklerim

Bugün Haftalık Minghui'de kıskançlıkla ilgili bir makale okudum. Ondan sonra bu konu üzerine tekrar düşündüm.

Kıskançlık üzerine düşünürken biraz karıştım. Şimdiye kadar kıskançlık yaygın olmasına rağmen, bu konu hakkında deneyimim hiç olmamıştı.

Shifu dedi ki:

"Bunun sebebi, Çin'de aşırı derecede bir kıskançlığın sergileniyor olmasıdır. Bu o kadar şiddetli ki, doğal bir hale gelmiş ve insanlar bunun farkında bile değiller." (Zhuan Falun, 7. Ders)

Eğer kıskançlık yok edilemiyorsa sonuçlar çok ciddi olacaktır, bu konu hakkında ben de çok nettim.

Shifu dedi ki:

"Kıskançlık konusu çok ciddi bir konudur çünkü Tamlanmayı elde edip edemeyeceğiniz ile doğrudan bağlantılıdır. Eğer kıskançlık yok edilmez ise, geliştirmiş olduğunuz her şey kırılganlaşacaktır." (Zhuan Falun, 7. Ders)

Shifu şunları anlatıyor:

"Kötü bir kişi kıskançlıktan oluşur.
Bencillikle ve öfkeyle, kendisine yapılan haksızlıktan yakınır." (Daha İleri Yükselmeler İçin Esaslar l, Seviyeler)

Bunu okuduktan sonra zihnimde birçok sorular oluştu: Aslında kıskançlık nedir? Başkalarına değer vermemek kıskançlıktan ileri geliyor; başkalarının başarısından hoşnutsuz bir şekilde etkilenmek de kıskançlıktır. Fakat kıskançlık neden kötülüğün kökü? Neden kıskançlığı yok etmediğimiz taktirde, tüm geliştirdiğimiz düşüncelerimiz zayıflıyor ve kırılganlaşıyor. Kıskançlık, gündelik hayatımda çok yaygın , fakat neden kendi içime baktığımda kendimde bir şey bulamıyorum?

Dürüstçe kendime tekrar tekrar sordum. Aniden biri küstüğü zaman zihnimde şu belirdi: Kıskançlık durumun yansımasıdır. Bu durum başkalarını düşünmediğimiz zaman ve rekabetçi zihniyetle ortaya çıkıyor. Birden kendimi hafiflemiş hissettim. Her zaman başkalarını düşünebildiğimiz zaman ve diğer kişiler avantajda olduğu zaman öfke duymamalıyız. Başkaları zorluk yaşadıklarında ve kırıldıklarında asla gizlice sevinmemeliyiz. Başkalarını düşünmediğimizde ve kendi menfaatlerimiz için savaştığımızda, biz kötü bir insan değil miyiz? O zaman evrenin Doğruluk, Merhamet ve Hoşgörü ilkelerine aykırı olmuyor muyuz? O zaman tüm düşünceler zayıflıyor ve kırılganlaşıyor. Bu normalde başkalarını düşünmediğimiz zaman meydana çıkmıyor mu?

Gerçekleri açıklarken geri düşündüğümde kalbim ağırlaşıyor. Merhametli değildim. Shifu'nun benim ayarladığı işi sadece rutin bir görev olarak yapıyordum. Aslında bu eksik olan merhametim, kıskançlıkla ve rekabetle bağlantılıydı, gerçek anlamıyla diğerlerini düşünmemek ilgiliydi. Zulüm altında bir kişiye gerçekleri açıklarken beni dinlemediğinde ona içten içe öfkeleniyordum ve huzursuz oluyordum. Bazen bir düşünce ortaya çıkıyordu: "Sen beni dinlemiyorsan senin ölmene izin vereceğim!" Bu denli aşırı rekabet düşüncesi beni korkuttu. Bu düşüncenin nereden geldiğini bilmiyordum.

Kıskançlık yok edilmediği müddetçe bu, hem kendine hem başkalarına zarardır!

Bu benim sınırlı seviyemdeki anlayışımdır. Yanlış olan ifadelerimi lütfen merhametle düzeltin.

Çince metin: http://www.minghui.org/mh/articles/2017/10/9/近期对去掉妒嫉心的体悟-355260.html

İngilizce metin: http://en.minghui.org/html/articles/2017/11/3/166268.html