  |
(Minghui.org) Çin tarihinin pek çok şairi sadece büyük mısralar yazmakla kalmadı, aynı zamanda uygulamalarında olağanüstü yetenekler geliştirdiler. Bu yetenekler genellikle yazdıkları şiirlere yansımış ve sözlerinin etkisini arttırmıştır.
Tao Yuanming'in Yaşam ve Ölüm Üzerine Görüşleri
Doğu Jin Hanedanlığı'nın bir şairi olan Tao Yuanming, yalnızca kendi ölümünün kesin zamanını tahmin etmekle kalmayıp, bir gün önce, ailesinin ölümüne tepkisini tarif ettiği üç mısra yazdı. Sonraki nesillere “ölüme eve dönüş olarak baktığını” söyleyerek ölüme karşı tutumu övdü ve şiirlerinden birinde söylediklerini gerçekten yerine getirdi:
“Büyük dalgaların ortasında,
neşe veya korku olmadan:
Herhangi bir endişe olmadan
Ölüm yaşanmalıydı, sonra yaşandı.”
Mesaj şu şeklinde yorumlanabilir, “Bedenim toz olacak, ancak bu yaşamın sonu değil. Sonunda dünyevi dünyayı terk ederken sevinç duymayacağım, ne de ölümden korkacağım. Sona erme zamanı geldiğinde işler sona erecek ve bu konuda üzülmeye gerek yok. ”
Bai Juyi ve Reenkarnasyon
Tang Hanedanlığının en yoğun dönemlerinde, birçok saray yetkilisi ve keşiş Budizm'i uyguladı ve bazıları geçmiş yaşamlarında neler yaptıklarını biliyordu. Bai Juyi, kendini anlatarak şiirinde şöyle yazmıştı;
Wang bir resim sanatçısı iken,
Fang’in, önceki yaşamında Budist bir keşiş olduğu söylendi.
Ayrıca meditasyonda önceki hayatıma baktım,
ve hayatımın şiirle bağlantılı olduğunu gördüm ...... ”
Şiirde, “Fang Guan (Bai'nin bir arkadaşı), önceki yaşamında Budist bir keşiş olduğu söylenir” dediğinde, şair Wang Wei, bir sanatçı iken Bai, bir şair olarak yeteneğinin hayattan sonraki yaşamda biriktiğini ima ediyor. Yaptığı açıklamada, mevcut reenkarnasyon üzerine yapılan bilimsel araştırmalarla da doğrulanan “yaratıcılık” için doğal bir açıklama yaptı.
Örneğin, sadece birkaç yaşında olan ve böyle bir deneyimi olmayan bir çocuk, motorlu tekne kullanabilmişti. Yapılan ayrıntılı araştırmalar, önceki yaşamında, onlarca yıllık deneyime sahip bir motorlu teknenin kaptanı olduğunu ortaya kondu.
Wei Yingwu'ın Dao'yu Arayışı
Wei Yingwu, Tang Hanedanlığı'nın Daizong Döneminde iyi bilinen bir şairdi. 42 yaşındayken sağlık durumundan dolayı resmi görevinden istifa ettiğinde, bir Taoist olmaya karar vermişti. Bir tapınakta yaşamaya gitti. Kimse uygulamasında ne kadar ileri gittiğini tam olarak bilmiyor ama şiirlerinden biri bazı ipuçları sunuyordu:
“Kutsal bir varlık olarak yaşadığım için,
Kalbim dünyevi olan şeylerden uzak;
Bir mağarada uygulama yaparken kendime aynı şekilde davranıyorum,
Kutsal gerçeği ihlal edemem.”
Wei Yingwu'un hayatı çok inişli çıkışlı, çok zorluydu. Fakat Dao’yu bulmaya kararlıydı. Dünyevi şöhret ve kazancı bıraktığında Dao’yu daha önce edindiğini hissetti ve gerçek haline dönmek istedi. Birinin ilahi bir varlık olarak görülmesi sonsuz bir onurdur.
Zhang Zhihe'nin Tao Uygulaması
Zhang Zhihe'nin uygulama durumu hakkındaki açıklamalar, Xu Xian Zhuan (Ölümsüzlerin Biyografisi, devam edecek) kitabında bulunabilir, “Soğuk hissetmeden karda uzanıp, ıslanmadan suya atlayabilen” , “Gerçeğe bağlı ve Qi uygulayan” ‘’Cennetin altındaki bütün dağlara ve nehirlere gidebilen” bir kişi olduğu söylenir.
Sıradan bir insanın bakış açısından, yetenekleri zaten olağanüstüydü. Yine de, yalnızca Tao okulunun uygulamasında geliştirilen yeteneklerdi. Zhang'ın şiirlerinden ve resimlerinden, yetenek seviyesini aştığını ve zihninin çok yüksek bir seviyeye ulaştığını görebiliriz.
Aslında, doğru Fa'ya göre insanın kalbini veya karakterini geliştirebildiği herhangi bir yöntem, uygulamadır - bir kişinin sürekli olarak dünyevi şeylere bağlılıklarını bırakmaya çalıştığı bir süreç ve sonuca ulaşmak için adım adım zihnini geliştirmek bu uygulama okulunun gerektirdiği standartlardır. Tabii ki, tütsü yakmak, Buda'ya ibadet etmek, meditasyon yapmak veya bir fırında iksir yapmak için ilaç toplamak da Budist ve Taoist okullarında uygulama yöntemleridir, ancak bunlar sadece ilkel bir aşamadaki yüzeysel yöntemlerdir.
“Muhteşem yol biçimsizdir” - bu yüzeysel yöntemler yüksek seviyelerde kaybolacak ve uygulamadaki her şey “kişinin yüreğinin uygulaması ile ilerleyecektir”. Antik çağda, şairler şiir yazarak kendilerini geliştirmişlerdir ve antik şiirler de Çin'in ilahi kültürüdür. Şairlerin ruh hallerinin sürekli yükselmesiyle, ahlaki standartları da şiir yazma becerileri ile birlikte gelişiyordu. Uygulayıcılar topluluğunda, böyle bir duruma “Tao uygulamadan Tao'da” denebilir (Zhuan Falun, Cilt II). Bu sadece doğal bir süreçtir.
İngilizce Metin İçin tıklayınız; http://en.minghui.org/html/articles/2019/8/4/178724.html
* * *
Clearharmony'de yayınlanan tüm makaleleri kopyalayabilir ya da çıktı alabilirsiniz, fakat lütfen kaynak belirtiniz.
devamı ...