Antik Uygulama Hikâyeleri: Görülmez Var Oluş

Bir zamanlar, Buda okulunda bir Üstat ile xiulian uygulaması yapan bir öğrencisi varmış. Öğrenci bir gün, Üstadı ile meditasyon yaparken birden “Üstadım, Sonsuz Mutluluk Cennetini göremiyorum. Ben onun var olduğuna nasıl inanabilirim?” diye sormuş.

Üstadı hiçbir şey söylemeden kalkıp bu öğrenciyi çok karanlık bir odaya götürmüş ve “Odanın köşesinde bir çekiç var.” demiş.

Odada zifiri karanlık olduğundan öğrenci gözlerini ne kadar fazla açarsa açsın çekici görememiş ve Üstadına hiçbir şey göremediğini söylemek zorunda kalmış.

Bunun üzerine Üstadı bir mum yakmış. Mum ışığı ile birlikte bir çekicin odanın köşesinde durduğu görüldü.

Üstadı öğrenciye, “Sen göremediğin için bir şey yok olabilir mi?” demiş. Bu sözü duyar duymaz öğrenci hemen anlamış. O günden itibaren bu öğrenci uygulamasında daha çok çaba harcamış.

Bu hikâyenin derin bir anlamı bulunmaktadır. İyice düşünün: yaşamlar karanlıkta ve kaos içinde yaşarken, kendi vücutlarımızı, hayatlarımızı ve bu evreni gerçekten ne kadar anlayabiliriz? Eğer biz tutucu ve kendinden hoşnut olmakta ısrar edersek ve göremediğimiz şeylerin var olduğunu kabul etmeyip reddedersek, o zaman sistematik bir düşünce içinde değiliz ve bilimsel sisteme uymamaktayız. Herhangi bir şey, eğer sırf sınırlı ve henüz gelişmemiş çağdaş ampirik bilimi tarafından belirtilmemiş olması yüzünden onun kesinlikle mevcut olmadığını düşünmememiz gerekir.

Gayet derin Budist ve Taoist xiulian uygulama kültürü binlerce sene güzel bir uygarlığı getiren, yaşamları ve evreni gerçekten anlayabilmemizi sağlayan parlak bir yoludur. Falun Buda Fa, büyük bir Budist uygulama yasasıdır ve bu yasa tarih boyunca ilk defa halka açıklandı, bizim aptallığı ve bilgisizliği yakalayıp temizlemeyerek aydınlanmamıza, yaşam ve evren anlayışımızı doğrulamamıza rehberlik ediyor.