Düşünce Karması Hakkında

Başımdan geçen bir olayı size anlatmak istiyorum.

İlk olarak egzersizleri yapma konusunda hep sorunum olduğunu itiraf etmeliyim. Bu konuda hiçbir zaman çabalı değildim… belki de uygulamadaki başka konularda daha da iyiyim.

Egzersiz yapmayı düşündüğüm her defa, üzerimde bir ağırlık hissediyordum. Ama o his net ve açık bir şekilde değildi ve ben hiçbir zaman ana nedenini bulmaya çalışmamıştım, bunun tembellik yüzünden çıktığını düşünebilirdim. Genel olarak ben tembel bir insandım ve bu benim bir takıntımdı, diğer bazı küçük takıntılar gibi ama uygulamamda iyi ilerlemememin sebebi “tembel” adında büyük bir damgaydı. Ağırlık ise, egzersiz yapma sırasında devamlı olarak benim içimden sakinleşemememden kaynaklanıyordu ve bu da beni bezginlik durumuna getiriyordu.

Ama “tembelliği” fark etmek -bu bir bütünün sadece bir parçasıdır. Shifu, takıntıyı kendi içimizde yok etmek için aramamız gerektiğini söylemişti. Dün egzersizleri yaparken ağırlık basma hissi yüzünden çok üzgün bir durumdaydım. Ama ısrarla kendi içimi aramaya başladığımda, egzersiz yapmanın boşa vakit harcamak olduğu gibi düşündüğümü fark ettim! Çok şok edici ve tuhaf geliyordu. Biliyorum, ama her seferinde ilk olarak bilinçsizce bu şekilde düşünüyormuşum!

Bu düşüncenin ardından çok küçük, mesela bunun gibi düşünceler saklanıyorlardı: “Zaten zaman yetmiyor. Tabiî ki de şu an ne yapsam da artık uygulamada yetişemeyeceğim. Bu günlerde artık Fa-Düzenlemesinin eşiğinde duruyoruz, o zaman neden hala egzersiz yapma konusunda çaba göstermemiz gerekiyormuş? Onun yerine ben daha fazla zamanda Dafa işleriyle uğraşmayı tercih ederdim, bunu yaparak kendime şeref de kazandırmış olurum”. Bunlara benzeyen aptal, saçma ve bencil, daha da başka düşünceler de vardı. Açıkçası, bu düşünce karmasıydı, ama o zamanlar ben bunun farkına varmamıştım.

Ben her zaman düşünce karmasını “başka” bir şekilde olduğunu düşünürdüm, mesela, zaman zamanla ortaya çıkan güçlü ve başarılı bir şekilde giderdiğim kötü ve kirli düşünceler gibi. Ama bu gösteriş değildi! Zhuan Falun kitabında Shifu’nun düşünce karması hakkında söylediklerini okuduğumda bu durumun kesinlikle bende olmadığını düşünerek kendi içimden gülümsüyordum. Ama gerçekte, “egzersiz yapmama” düşüncesi, düşünce karmasının ortaya çıkması değil miydi?

Bunu gerçekten anladıktan sonra kendimi daha da iyi hissettim ve egzersizleri de daha da iyi durumda yaptım. Şimdiyse bu gösteriş karmam ortaya çıktığında ben onu artık yok edebilir durumdaydım. Ayrıca bir uygulayıcı olarak “kendimi iyi tanıyorum” düşüncesini iddia etmemem gerektiğini de öğrendim. Muhtemelen bu kendini beğenmişlik hissinin ortaya çıkmasıydı. Uygulama sırasında her zaman, ortaya çıkarıp sonra yok etmen gereken takıntıların çıkacaktır.

Yukarıda yazdıklarımın hepsi benim yaşadığım şeylerdir ve uygulamamın bu döneminde kendi sınırlı seviyemde anladığım şeylerdir. Uygulayıcı arkadaşlar lütfen eğer ters bir şey varsa gösteriniz.

İngilizce metin: http://www.clearwisdom.net/emh/articles/2009/4/23/106742p.html