Yanlış Düşünceyi Bulup Korkuyu Yok Etmek

Evimde gerçeği açıklayan materyalleri hazırlamaya birkaç senedir devam ediliyor. İlk başta takip korkusu yüzünden pek aktif değildim. Bu projenin yapılması sürecinde Shifu beni koruyordu, uygulayıcı arkadaşlar bana yardım ediyorlardı ve bu şekilde ben yolumda iyi yürüyebildim. Korku hissi gitgide daha da azalıyordu, ama ben hala korku hissi taşıdığımı hissediyordum. Son birkaç aydır materyallere talep aniden yükseldi, o yüzden onların hepsini basıp yetiştirmek için her gün işten eve geldiğimde makineyi çalıştırmak zorunda kalıyordum. Önceden bunu yapmıyordum. Makineden gelen gürültüyü komşularımın duyabilecek diye endişem vardı, o yüzden makineyi her akşam saat 10 civarında çalıştırıyordum.

Makineyi çalıştırmadan önce her defasında engelleri yok etmek için Fa-Zhen-Nian yapıyordum. Aynı zamanda bir düşünce daha ekledim: kimsenin bu makinenin sesini duymasına izin verilmesin. Ama içimin derinliklerinde bu düşüncenin çalışıp çalışmayacağından pek emin değildim. Ben aşağıdaki ve yukarıdaki komşularımın seslerini, onların konuşmalarını, televizyonlarında izledikleri programları ve telefon konuşmalarını duyuyordum. Benim kullandığım makineye geldiğimizde, onun sesi bana çok yüksekmiş gibi geliyordu. Eğer komşularım bunu fark etmiş olsalardı, bizim neden her gün yazıcıyı çalıştırdığımızı sorabilirlerdi. Eğer onlar bunu sorarlarsa ben ne cevap verecektim? Belki de, bu makineyi daha da az ses çıkartan başka bir makine ile değiştirmeliydim. Bunun gibi düşüncelerimin çıktığı her defa ben onları tersliyordum ve korku hissinden ve engellerden kurtulmak için Fa-Zhen-Nian yapıyordum. Kendime devamlı olarak şunu hatırlatıyordum; Shifu’nun yanımda olduğunu ve beni koruduğunu ve komşuların hiçbir şey duymadığından kendime güven kazandırmaya çalışıyordum, çünkü onların hiçbir şey duymayacağına karar vermiştim.

Belli bir süredir korku hissini yok etmeye ve kendime Shifu’ya ve Fa’ya inancımı kaybetmemem gerektiğini hatırlatmaya devam ediyordum. Ayrıca Fa’yı da daha da çok sık okuyordum, ama korku hissini bırakamıyordum. Bir günü komşum bana şunu sordu: “Çocuğum çok sık ağlıyor. Bu sizi çok rahatsız ediyor mu?”. Aslında ben çocuğun ağlama sesini duymamıştım. Eşim bile, ben makineyi küçük odada kapımı kapatıp çalıştırdığımda salondan sesini duymadığını söyledi. Shifu onların ağzını kullanarak bana endişelenmem gerekmediğini söylüyordu, ama ben hala derinlerde saklanan korku hissi yüzünden endişelenmeye devam ediyordum. Kendime sordum: “Neden korku hissi hala beni rahatsız ediyor? Neden Shifu’ya ve Fa’ya sıkı bir inancım yok?”

Bir günü uygulayıcı olan oğlumla konuşuyorduk. Oğlum bana şunu söyledi: “Sen komşularının sesini duyabilirsin, çünkü sen sıradan bir insan değilsin. Başka insanlar senin fark ettiğin sesleri duyamazlar”. O, bizim yazıcının çalıştığında sesinin yüksek olmadığını, korkunun da bana ait olmadığını ve onu reddedip yok etmem gerektiğini söyledi. Bir anda oğlumun haklı olduğunu anladım. Korku benim değildi; o “yalan” ben’den çıkıyordu, o düşüncelerden, takıntıdan ve karmadan oluştu. Geçmişte karışıklıkta takılıyordum ve diferansiyelini bulamıyordum, nerede gerçek “Ben”, nerede sahtesi. Şimdiyse anlıyorum. Ben karışıklık durumundan çıktım ve korkuyu yok ettim.

Tekrardan makineyi çalıştırdığımda artık ses bana eskisi gibi dokunmuyor. Ben tamamen sakinim, asabi ya da endişeli değilim. Bu sınavı geçmem de bana yardım ettiğiniz için teşekkürler Shifu!

Çince metin: http://minghui.ca/mh/articles/2009/7/4/203924.html
İngilizce metin: http://www.clearwisdom.net/emh/articles/2009/7/17/109234.html