Merhametli İnsanlar Tartışmıyorlar; Tartışan İnsanlar Merhametli Değiller

Birkaç insanı tanıyorum, onlar görüşlerini ifade etme ve hitap becerisine sahipler. Önceden bunun bir yetenek olduğunu düşünürdüm. Hitap yeteneği ve merhamet ve kötülük arasındaki bağ hakkında daha önce hiç dikkatli bir şekilde düşünmemiştim. Sonra haksızlığa uğramış bazı uygulayıcılar ile karşılaştım, fakat onlar ne tartıştılar ne de kendilerini savundular. İşte o zaman iki grup insan arasındaki büyük farkı gördüm. Bir gün Lao Zi’nın Tao Te-Ching kitabını okurken şu kelimeler ile karşılaştım; “Bilgeler bir şeyler yaratırlar ama onların peşinden koşmazlar” –ve bir anda kavradım ki, zekice konuşma ve dalkavukluk bir yetenek değildir. Utanca katlanmak –bu erişilebilecek en yüksek seviyedir.

Tao Te-Ching’in 81. bölümünde, “Merhametli insanlar tartışmaz; tartışan insanlar merhametli değildir” der. Yine aynı bölümde “Doğru sözleri duymak belki kulağa hoş gelmeyebilir; kulağa hoş gelen sözler belki de doğru olmayabilir. Merhametli insanlar tartışmaz; tartışan insanlar merhametli değiller. Akıllı insanlar belki de çok fazla bilgiye sahip değiller; her şeyde tecrübe sahibi ve her şeyden haberdar olanlar da belki akıllı değiller”. Erdemini geliştirmek için uygulama yapanlar hareketlere değer biçerler, sözcüklere değil. Her gün haklı olduğunu kanıtlamana gerek yok. Sonsuz münakaşalar seni mutlak doğruya yakınlaştıracak diye bir şey söz konusu değil. Her bir gerçek ve doğru prensip, gerçek ve gayretli uygulama sayesinde öğrenilebilir.

Konfüçyüs “Lunyu- Liren”de şöyle söylemişti: “İnsanlar (beyefendiler) konuşmalarında sakin, fakat hareketlerinde hızlıdırlar”. “Lunyu- Xuer”de ise şöyle söylemişti: “İnsanlar yiyorlar, fakat umut etmiyorlar; yaşıyorlar, fakat kolay yaşama heveslenmiyorlar; onların zihni çevik, fakat konuşmalarında dikkatliler”. Benim anlayışıma göre, insanlar az konuşup çok çalışmalılar. Bunu Lao Zi ve Konfüçyüs de kabul etmişler. Ne yaptığımız -uygulama mı yoksa toplumsal faaliyet mi- fark etmiyor, işimizi hiç öfkelenmeden ve gösterişsiz yapmalıyız.

Bu konu üzerinde biraz daha düşünürsek, büyük yeteneklere sahip merhametli bir insanın başkalarıyla tartışmaya ihtiyaç duymadığını görebiliriz. O haklılığını kanıtlamak için sadece kelimeleri kullanmaz. Ona iftiralarda yağdırsalar hatta tokat bile atsalar, o suçlu olmadığını kanıtlayabilir ve bunu hiç kimseyi üzmeden yapabilir. Hakareti kaldırabilenler ve tartışmayanlar, genelde sakin ve sessiz çalışırlar. Onların kalbi dünyevi başarıdan uzak durabilir. Her gün tartışanların ise, yeteneklere sahip olduklarını öne sürmelerine rağmen gerçekten de yetenekleri yok. İyi insanlar çiçekli sözlere ihtiyaç duymazlar ve diğer insanların övgüsünü kazanmak için dalkavukluk ya da yağcılık yapmazlar. Hiçbir iş konuşmayla sonuçlandırılamaz.

Uygulamada dikkat edilmesi gereken ilk şey yüksek sesle ve boş konuşmaktan kaçınmaktır. Devamlı olarak başkalarını eleştirmeyiniz. Başkalarına karşı dürüst ve merhametli olunuz. Başkalarıyla tartışmayınız ve onları aşağılamayınız. İşte dürüst ve iyi insanlar böyle davranır.

Çince metin: http://www.zhengjian.org/zj/articles/2009/5/25/59737.html
İngilizce metin: http://www.pureinsight.org/node/5810