Uygulama Yolumda Gerçek Mutluluğu Hissetmek

Uzun zamandır bazı uygulayıcıların uygulamanın sonuna çok takıntı yaptıklarını fark ettim. Onlar uygulama yolunun uzun ve yalnız olduğunu düşünüyorlar ve devam etmenin zor olduğunu hissediyorlar. Bu konuda kendi düşüncelerimi paylaşmak istiyorum.

Bu kadar uzun seneler içinde ben hiçbir zaman yalnızlık hissi yüzünden azıcık bile acı hissetmedim. Tam tersi, kendimi tam anlamıyla mutlu hissediyordum, çünkü Shifu bizim yaşam zeminimizi kurdu. Zengin olmamama rağmen günlük işler beni hiç rahatsız etmiyor, o yüzden hiç maddi baskı çekmiyorum ve bundan dolayı sakinlik hissediyorum. Falun Dafa ile tanışmadan önce, kitaplar ve dergiler okurdum, televizyon izlerdim. Şimdiyse ben bir uygulayıcıyım ve tüm zamanımı mümkün olduğu kadar Falun Dafa kitaplarını okumak ve egzersizleri yapmak için kullanıyorum. O yüzden bende Fa’yı okuma ve egzersizler konusunda “zamanı yetirme” gibi bir sorun yok. İnsanlar birbirleriyle konuştuklarında günlük işler hakkında çok fazla konuşurlar. Bir uygulayıcı olduğum için insanlarla konuşurken sıradan aile sorunları hakkında konuşmak yerine gerçeği açıklıyorum. Uygulama yapmayan insanlar çok sık olarak gezmeye çıkarlar. Ben de dışarıya çıkıyorum, fakat yanımda gerçeği açıklayan materyaller götürüyorum ve yürüyüş sırasında onları insanlara dağıtıyorum.

Bazen yerli devlet memurları bana ziyarete geliyorlar. Uygulayıcı arkadaşlar bu ziyaretlerin benim için rahatsızlık verici olduğunu veya ardından baskı getirebileceğini düşünüyorlar, oysa ben onlar gibi düşünmüyorum. Her şeyden önce ben yerel memurları destekleyen tüm kötü faktörleri yok ediyorum ve onlara gerçeği açıklarken bunu tüm merhametimle yapmaya çalışıyorum, bu şekilde onlar kendiliğinden gerçeği anlıyorlar. Ben, yaşamlarla konuşurken her durumda olumlu yöntemlerimizi kullanamayız, aynı şekilde olumsuz yöntemleri de kullanabiliriz ve onları olumlu yöntemlere çevirebiliriz. Fakat bazı insanlar yine de beni takip etmek isterlerse o zaman Buda Fa’nın kutsal doğası var.

Fiilen, uygulayıcılar doğru düşünceye sahiplerse hiç kimse onları takip edemez. Bunun gibi sorunlarınız varsa birinin sizi takip etmek istediğine dair düşüncesi de ortaya çıkar.

2005 senesinde birkaç devlet memuru beni ofislerine çağırdılar ve hala Falun Gong uygulamasını yapıp yapmadığımı sordular. O anda sessizce Shifu’dan onların arkasındaki kötü faktörleri yok etmeme yardım etmesini istedim, zihnimde bana hiç kimsenin dokunamayacağına dair doğru düşüncem vardı, çünkü Shifu beni koruyor. Bir süre sonra zihnim kendimi takipten nasıl koruyacağım düşüncesiyle doldu, o yüzden gerçeği açıklarken düşünce zincirini kaybettim. Fakat o soruya cevap vermek zorundaydım, o yüzden şöyle cevap verdim: “Evet, uygulama yapıyorum!” Sonra onlara neden Falun Gong’u takip etmemeleri gerektiğini ve görevlilerin uygulayıcılara nasıl zulüm ettiklerini anlattım.

Yavaşça konsantre oldum ve önümde oturan insanları unuttum. Shifu’dan yardım istediğimi unuttum, zihnimde tek düşünce kalmıştı: insanlara gerçeği anlatma isteği. Etrafımdaki hava da dâhil her şeyin donakaldığını hissettim. Sadece önümde oturan birkaç kişiyi görüyordum. Hepsi perişan halde, kafaları eğik, konuşmaya cesaret edemeyen görüntüleriyle oturuyorlardı.

Bir süre daha konuşmaya devam ettim ve konuşmayı bitirdiğimde sanki transtan uyanmış gibi bir his hissettim. Sanki herkes donakalma durumundan çıkmış gibiydi ve önümdeki insanlar güya uyandılar. Birbirlerine bakıyorlardı ve çok kısa süre içinde görevlerine geri döndüler. Ben biraz sarsılmış gibiydim. O zaman memurların birisi bana şöyle söyledi: “İyi, bu iyi! Siz gidebilirsiniz. Eğer sorularınız olursa, lütfen bize bildirin”.

Daha sonra, Buda Fa’nın gücünü -zihnimin tüm düşüncelerden kurtulup sadece insan kurtarma düşüncesi kaldığında- gösterebileceğini anladım. Yüce Fa’ya ait bir yaşam onu birilerinin takip edeceğini düşünmez, o sadece yaşamların ve doğru faktörlerin önündeki sorumluluğunu düşünür. Ben bir uygulayıcı olduğum için aynı şeyi yapmaya çalışacağım.

Uygulama yolunun yalnızlık ve zorluklarla dolu olduğu söylemek, fiilen sizin takipten korkmanızdan kaynaklanıyor. Uygulayıcılar uygulama yollarında bu seviyelerine kadar geldiler ve hiç kimse onun veya bunun yalnızlıktan zorluk çektiğini söyleyemez. Bu uzun zamandır süren takip başladığında, uygulayıcılar onu çekmenin zor olduğunu düşünmüşlerdi. Fiilen bu uygulama yolu değildi, bu korku takıntısıydı ve o takıntı onların yolunu uzun ve yalnız olduğunu ve geçmenin çok zor olduğunu hissetmelerini sağladı.

Zulüm başladığından bu yana 10 sene geçti. Fakat ben bu süre içinde hiçbir zaman yalnızlık hissetmedim. Kendimi hep mutlu bir insan olarak hissettim, çünkü ben Dafa’yı okuyabilme şansını elde ettim. Hayatımda hiç felaket olmadı, ben hiç sonu gelmeyen saf beyaz vücudumla hep mutluydum ve hiçbir zaman günlük sorunlar yüzünden kaygım olmadı. O yüzden ben uygulama yolumda yürürken kendimi mutlu bir insan olarak hissediyorum.

Çince metin: http://minghui.ca/mh/articles/2009/7/30/205423.html
İngilizce metin: http://www.clearwisdom.net/html/articles/2009/8/10/109927.html