İçime Baktım ve Şikâyet Etme Düşüncemi Bıraktım

25 yaşındayım ve yurtdışından gelen bir akrabam sayesinde Falun Dafa’yı uygulamaya başlayan yeni bir uygulayıcıyım.

Birkaç ay önce bir sabah, tam işe gitmek için dışarı çıkarken, birden kız kardeşimin “Çabuk dön, bir bak anneme ne oldu!” diye bağırdığını duydum. Annem o sabah kalktıktan sonra baş ağrısı yüzünden kusmuştu. Eve döndüğümde, annem alelacele salonda sağa sola dolaşıp duruyordu, çünkü kendi işyerinin adresini unutmuş, hatta daha yeni yaptığı bir şey bile hemen unutuyordu. Annem hafızasını kaybetmişti!

Annem bu sene 53 yaşında, küçükken ansefalit hastalığına yakalandı ve ondan sonra devamlı olarak serebrovasküler hastalığı çekti. Dönem dönem başı ağrıyordu ve sancısı başlarken, sanki kafası çatlayacakmış gibi hissediyordu ve doktorlar tedavisini bir türlü bulamıyorlardı. Fakat durumun bu kadar ciddi olduğunu hiç tahmin etmemiştik.

Kız kardeşimi okula gönderdim ve ben anneme bakmak için işyerimden izin aldım. Annem hafızasını geri getirmeye çabalarken, baş ağrısı daha da arttı. Ben işyerinden onun için izin aldım ve ondan sakin bir şekilde oturup hiçbir şey düşünmemesini istedim. Daha sonra, ona “Falun Dafa İyi ve Doğruluk-Merhamet-Hoşgörü İyi” sözlerini tekrarlamasını söyledim ve aynı zamanda içimden onu kurtarması için Shifu’dan yardım istedim.

Annem lafımı dinledi ve kısa bir süre sonra yatakta uyudu.

Ben olayın sebebini düşünmeye başladım. Shifu “Shandong Dafa Yardım Merkezine” jingweni içinde, “Bir problem varken kişi kendi içine bakmalı, bu bir Dafa uygulayıcısı ile sıradan bir insanın arasındaki temel bir farktır.” demişti. Anladım ki bu olayın meydana gelmesi tesadüf değildi ve mutlaka benden kaynaklanan bir sebep vardı. İçime bakıp aradım ve şikâyet takıntım olduğunu fark ettim. Geçmişte hep farkında olmadan bazı şeyler yüzünden anneme şikâyet ediyordum, örneğin annemin yaptığı yemekler zaman zaman sevdiğim yemekler olmuyordu, ev işini iyi yapmamasına ve evimizin hep karışık bir durumda olduğuna dair şikâyetlerim vardı. Uzun süredir bu şikâyetlerime alışmış olduğumdan hiç farkında değildim, hatta bunun benim için büyük bir takıntı olduğunu bile düşünmemiştim.

Bir oğul olarak hayırlı bir evlat olamadım, bir Dafa uygulayıcı olarak “Merhamet” ve “Hoşgörü” ilkelerini izleyerek hareket edemedim. Bu olaydan sonra çirkin bir takıntımı fark ettim. Yatakta mışıl mışıl uyuyan anneme tekrar baktığımda, kendimden gerçekten utanç duydum.

Öğleden sonra annem yavaş yavaş kendine gelmeye başladı.

Ertesi gün, annem tamamen normale döndü ve işe gitti. O günden itibaren bir kez bile şikâyet etmedim, aklıma hiçbir şikâyet düşüncesi gelmedi. Annem de kısa bir süre sonra Falun Dafa’yı uygulamaya başladı.

Annemin sağlığında artık herhangi bir sorun kalmadı ve eskisinden çok daha genç görünüyor. Bana sık sık çok mutlu olduğunu ve Shifu’ya kendisini kurtardığı için minnettar olduğunu söylüyor.

Çince metin: http://www.minghui.org/mh/articles/2014/7/18/向内找修去怨恨心-信大法母亲得福报-294757.html