Söylediğimiz Her Söze ve Yaptığımız Her Davranışa Dikkat Etmeliyiz

Geçenlerde, tanıdığımız insanların doğru düşüncelere sahip olmadıkları anlamına gelmeyen fakat sık sık yanlış davranışlarda bulunabileceklerini anlamamı sağlayan bir olay gerçekleşti. Bizler onların umutlarıyız. Bu yüzden bizi onlara söylediklerimiz yüzünden yargılıyorlar. Her ne kadar sıradan insanlar için model oluştursak da, uygulayıcılar rol modellere sahip değillerdir.

Birkaç gün önce, bir bayan meslektaşım ile muhabbet ediyorduk ve kendisi birinden şikâyet ediyordu. Kendisine başkalarının arkasından konuşmanın doğru olmadığını söylediğimde, uzun süredir bana söylemek istediği bir şey olduğunu söyledi. Söylediği şey beni çok fazla şok etmişti.

Bana, "Söylediğin her şey çok mantıklı. Seni ilk tanıdığımda, senin çok iyi bir insan olduğunu ve Falun Dafa uygulayıcılarının çok kutsal olduğunu düşünmüştüm. Fakat seni daha iyi tanıdıkça, her zaman söylediklerinle davranışlarının birbirleriyle uyumlu olmadıklarını gördüm. Bazen çok kaba, hatta sıradan insanlardan da beter olabiliyordun.’’ Sonra bana bazı örnekler verdi. Bunlar, işteki olayları nasıl idare ettiğim, ne söylediğim ve nasıl söylediğimle ilgili örneklerdi. Biraz abartmasına rağmen, söyledikleri beni şok etmişti ve kendim hakkında düşünmeye zorladı. Falun Dafa’ya utanç getirmiştim ve kendimi suçlu hissediyordum. Hemen kendisinden özür diledim.

Başkalarını kendimden önce düşündüğümü düşünüyordum. Kendim hakkında çok fazla düşünmemiştim. İnsanlar bana iyi davranmadıklarında, buna gülüp geçiyordum ve maddi kazanımlar için savaşmadığımı hissediyordum, böylece önemli bir takıntım olmadığını düşünmüştüm. Şimdi, meslektaşımın benim hakkında ne düşündüğünü biliyorum, gerçekten şaşkınım.

İşyerinde, iş arkadaşlarım ve benim aramda çatışma yaratan durumları gördüm. Yeni çalışanlara karşı daha iyi davranıyordum, fakat kendime ve benimle birlikte çalışmış olan insanlara karşı katıydım. Ne zaman bir çalışma arkadaşım hata yapsa ya da yaptığı iş için gerekli dikkati göstermese, özellikle de yaklaşımları benimkinden farklı olsa, kendimi çok öfkeli ve gergin hissediyordum. Hatalarını onların iyiliği için işaret ediyormuş gibi görünürken, onlara iyi davranmıyor ve hataları için onları suçlamak istiyordum.

Güçlü bir çalışma ahlakım var ve ben bir Falun Dafa uygulayıcısıyım, bu yüzden genellikle iyi ve kibarım ve çalışma arkadaşlarım benden yardım istemekten çekinmezler. Ancak, gittikçe içimde diplerde saklı olan kendimi başkalarından üstün görmek takıntım ortaya çıktı. Çok deneyimli ve haklı olduğumu düşünüyordum. Çünkü işteki pek çok alanda uzmandım. Birkaç çalışma arkadaşım benden şikâyet edecek cesareti gösterdi. Onlardan hakkımdaki düşüncelerini öğrendiğimde, hakkımdaki yorumlarını reddettim. O zaman merhametsiz davrandığımın farkında değildim.

Açıkça söylemek gerekirse, bir Falun Dafa uygulayıcısı standardına erişememiştim. Daha da ciddi ortaya koymak gerekirse, Falun Dafa’ya utanç getirmiştim. Çalışma arkadaşlarım ya benim yüzümden Falun Dafa’yı yanlış anlasalardı! Sezgili yaşamları kurtarmak yerine insanları incitmekle aynı şey değil miydi? Kendimi çok suçlu hissettim. Aslında aile üyelerime karşıda da iyi davranmıyordum. Onların kelimeleri veya davranışları benimkilerle uyuşmuyor diye onları adam yerine koymuyordum. Kendimi geliştiriyor muydum? Niçin ailem ve arkadaşlarımla olduğum zamanlarda onlara karşı mantıklı olamıyordum?

Sakinleşip kendi içime baktığımda, çok yoğun olduğum bahanesiyle, yeterince Fa çalışmamış olduğumu anladım. Yeterli Fa çalışması olmadan, Fa’ya uygun bir şekilde ne düşünebildim ne de davranabildim ve hislerim ve duygularım tarafından istismar edildim. Bizlerin daha fazla Fa çalışmasına ihtiyacı var. Sarf ettiğimiz kelimelere ve yaptığımız davranışlara daha fazla dikkat etmemiz gerekiyor.

Üstadın 2000 yılından sonra yayınlanmış tüm konuşmalarını çalıştım ve Fa’nın ilkelerini daha açık kavradım. Üstadın, evrenin kanunlarını düzenlemesinin, gök kubbe içindeki sezgili tüm varlıkların yaşamlarının kurtarılması amacı taşıdığını anladım. Bu yüzden Dafa uygulayıcıları, sezgili yaşamları kurtaran Üstat tarafından düzenlenen muhteşem yolda yürümeliyiz. Kendimizi geliştirirken Fa’yı geçerli kılarak bencil olmayan doğru aydınlanmayı sağlayabiliriz. Fa’yı onaylama sürecinde, sadece böyle yaparak insanları kurtarabilir ve evrenin sonsuzluğu hakkında düşünebiliriz.