Kendi İçime Bakmayı Öğrenmek

Bana göre uygulamada en büyük engelim kendi sorunumu bulamamam. O zaman nasıl gelişebilirim? Bu yıl Mayıs ayında evimde birden düştüm. Neredeyse bir ay boyunca topallayarak yürüdüm. Eğer uygulama yapmasaydım belki de gelecekte sürekli aksayarak yürüyecektim. Yoğun bir şekilde içime baktım. Birçok takıntıyı yüzeyde buldum, tam kavrayamıyordum ve bu yüzden de net bir şekilde anlatamıyordum. Bu nedenle anlayışıma göre, davranışlarım gelişmiyordu.

O zamanlar çok karışıktım. Fa'yı sakin bir zihinle okurken ve kendi içime baktığımda Shifu'nun bana devamlı yardım ettiğini hissettim. Sorunlarımın birçoğunu gördüm. Daha önce de bu sorunlarım vardı, fakat fark etmemiştim. Bu sefer Shifu onları görmemi sağladı. Birkaç örnek:

Bir gün bulaşık yıkarken kötü bir davranışımın farkına vardım. Her zaman bulaşıkları son derece temiz yıkamak istiyordum ve mutfağın her köşesini temizliyordum. Bunun üzerine biri bana aşırı derecede titiz olduğumu söyledi. ''Aşırı'' olmak bir takıntı değil mi? Her zaman mükemmel yapmak istiyordum, çünkü başkalarının benim hiçbir eksiğimi bulmasını istemiyordum. Herkesin benim yaptığımı bilmesi için yaptığım işlerle gözde olmayı istiyordum.

Bir keresinde Fa çalışma grubunda Lunyü'yü beraber ezbere okumayı önerdim. Yeni Lunyü'yü aldıktan sonra hemen hemen her gün tekrar ediyordum. Bu yüzden hızlı bir şekilde ezbere söyleyebiliyordum. Fakat bu kez Lunyü'yü ezbere söylediğimde zihinim boştu ve heyecanlıydım. Bazen hiçbir kelimeyi hatırlayamıyordum. Bu duruma çok öfkelendim. Neden bu şekilde oldu? Sonra kalbimin saf olmadığını gördüm. Yeni Lunyü'yü akıcı bir şekilde ezbere söyleyebildiğim için hava atmak istedim. Bu yüzden diğer uygulayıcıların yanında söyleyemedim.

Bir gün bir dilim hamur işi aldım ve paketini attım. Sonra çöpünü çöp kutusunun altına saklamak istediğimi fark ettim. Kimsenin bunu görmesini istemedim. Bunu garip buldum. Aslında hamur işini kendi paramla aldım. O zaman neden böyle bir şey yaptım? Bunun nedeninin itibarımı kaybetmek istemeyişim olduğunu anladım ve bir şeyleri gizlemeye çalıştığımı fark ettim.

Bir gün oturma odasında "Doğruluk, Merhamet, Hoşgörü" yazılı not kağıdının bıraktığım yerde olmadığını fark ettim. Bunu gelinimin aldığını düşündüm. Sinirlendim ve bu konu hakkında onunla tartışmak istedim. Fakat bir uygulayıcının bir konu hakkında öfkelendiği zaman kalbinin saf olmadığını biliyordum. Dile getirdiğim kelimeler Fa'nın içinde değildi. Bu yüzden öfkemin dinmesini beklemek istedim ve daha sonra bu konuyu konuşmaya karar verdim. O gün Fa okuma grubunda diğer uygulayıcılarla bir araya geldiğimde onlarla bu konuyu paylaştım. Hepsi beklemediğim bir şekilde yanlış olduğumu söylediler. Nutkum tutuldu, neden yanlıştım?

Onlar, bu notu kendi çalışma odama koymam gerektiğini ve oturma odasının herkesin paylaştığı bir oda olduğunu söylediler. Başkaları bunu kabul edemeyebilir ve bu yüzden benim önce başkalarını düşünmem gerektiğini söylediler. Aniden aydınlandım ve gelinime bu konu hakkında bir şey sormamaya karar verdim. Bu andan itibaren gelinim ev işlerini, yemek yapmayı ve alışveriş gibi işleri üstlendi. Ben toplu Fa çalışma grubunda çok faydalar ediniyorum.

İşyerinde övgü almaya alıştım. Yüzeysel olarak mütevazı davranıyordum. Övgü aldığımda çok sakin oluyorum. Aslında buna alıştığımı fark ettim. Birçok övgü dolu söz aldıktan sonra diğer kişilerin zayıf noktalarımı görebilme düşüncesi beni çok korkutuyordu. Bir süre sonra onları gizlemek istiyordum. Fakat uygulamada tüm sorunlarımı gizlediğim zaman kendimi nasıl geliştirebilirim? Başkaları kendi sorunlarını göremez ve ben de aynı şekilde kendi sorunlarımı göremedim. Demek ki ben çoğu zaman yüzeysel olarak içime baktım. Esas olan sorunları idrak edemiyordum. Bu çok tehlikeliydi. Uygulama, kötü şeyleri bırakmak demek değil miydi ? Fakat ben onları gizledim ve aslında ne sorunlarımın olduğunu bilmiyordum. O zaman kendimi nasıl geliştirebilirim?

Yukarıdaki tüm örnekler günlük hayattan sadece küçük şeyler, ama benim doğru olmayan kalbimin farkına varmamı sağladı. Normalde onları önemsemiyor ve ciddiye almıyordum, bu nedenle de onları göremiyordum. Bu zaman zarfında Shifu'nun benim onları kasten görmemi sağladığını hissettim. İlk başta halen bu kadar takıntımın olduğunu görünce garipsemiştim.

Shifu öylesine merhametli ki, kendi sorunlarımızı fark etmemiz ve gelişmemiz için büyük zorluklarla bize yol gösteriyor. Takıntı olan maddeyi bulup ve yok ettikten sonra biz yükselebiliyoruz. Ve ben takıntımın kökünün bencillik olduğunu buldum. Bir olay ile karşılaştığımda ilk önce bilinçsiz olarak kendi çıkarlarımı düşünüyordum. Bundan dolayı da doğru olmayan bir kalp oluşuyordu. Bu şekilde sorunlarımı buldum. Uygulamada güvenim ve isteğim arttı ve şimdi daha çabalıyım. Artık sözlerime ve yaptıklarıma dikkat ediyorum. Bencil bir düşüncem ortaya çıktığında hemen onu tutuyor ve yok ediyorum. Shifu öğrencileriyle özenle ilgileniyor ve bu beni her zaman çok etkiliyor.

Çince metin: http://www.minghui.org/mh/articles/2016/6/30/学会向内找-330715.html