Antik Çin Hikâyeleri: Lin Zhi’nin Kaderi

Lin Zhi, Ming Hanedanlığı dönemindeki Changle şehrinde yaşayan bir kişiymiş ve küçükken dahi bir çocukmuş. Bir defasında, yol kenarında küçük bir dükkân içinde yağmurun durmasına beklerken, masanın üstünde bir hesap defteri görmüş ve zaman geçirmek için sayfa sayfa içine bakmış. Yağmur durur durmaz Lin Zhi hemen kalkıp dükkândan ayrılmış. Birkaç gün sonra, o dükkân tutuşmuş ve hesap defteri de yanıp kül olmuş. Bir sürü kişi borçlarını geri almak için gelmiş, fakat hesap defteri olmadığından kimin doğru kimin sahtekâr olduğunu bir türlü ayıramamış. Tam o sırada, Lin Zhi oradan geçiyormuş ve durumu öğrendikten sonra dükkân sahibine, “Ben hatırlayabilirim.” diye söylemiş, ondan sonra hızlı bir şekilde o hesap defteri içindeki her şeyi ezbere bir kelime bile eksik olmadan yazmış.

Lin Zhi, Ming Hanedanlığındaki Yongle’nin 9. yılında devlet tarafından düzenlenen Şehir Sınavında birinciliği kazanmış, ardından ertesi seneki Başkent Sınavında da birinci olmuş ve en son Saray Sınavından sonra, Lin Zhi kendisinin kesinlikle birinci olacağından tamamen emin olmuş. Sonuçların açıklanmasından önceki akşam Lin Zhi, rüyasında soyadı Ma olan bir kişinin ayağıyla onun başına bastığını görmüş. Ertesi gün, gerçekten soyadı Ma olan aynı memleketten bir kişi birinciliği kazanmış. Lin Zhi, sınav sonucuna itiraz etmiş ve sarayın salonunda birinci olan Ma ile fikir mücadelesinde bulunmaya başlamış. İmparator bu olayı duyduktan sonra, iki kişiyi yanına çağırmış ve demiş ki, “Ben bir cümle şiir söyleyeceğim, ikinizden şiirimin devamını en iyi şekilde söyleyebilen kişi birinci olacak.” İmparator sarayın dışında çan biçimli bir çiçek görmüş ve “Rüzgâr, çan çiçeğin üflerse çanın sesi duyulmuyor.” diye bir cümle şiir söylemiş. Birinci olan Ma aniden “Yağmur, davul çiçeğini çalsa davul sesi çıkartmıyor.” diye devam etmiş ve Ma’nın devam ettiği bu cümle, Çin edebiyatına göre en uygun olanıymış. Fakat Lin Zhi bayağı uzun bir süre geçmesine rağmen hiçbir uygun cümle bulamamış ve bu yüzden Ma’nın birinciliğini kalpten inanarak kabul etmiş.

Bu hikâyeden bir şeyi kavranabiliriz ki, bir kişinin başarısı verdiği mücadeleye değil, tamamen kişinin kaderine bağlı bir şeydir.