Antik Çin Hikâyeleri: Duan Wu Bayramında Çinliler Neden Kâğıttan Yapılan Su Kabakları Asar?

Çin takviminde her yılın Mayıs ayının 5. günü Duan Wu Bayramıdır. O gün, anakara Çin’deki her aile kâğıttan yapılan rengârenk su kabakları asarak içtenlikle aile üyelerinin bütün yıl boyunca hastalıklardan uzaktan durmalarını, herşeyin düzgün gitmesini ve mutlu olmalarını dilerler.

Duan Wu Bayramında her Çinlinin evinde asılan kâğıttan yapılan su kabakları

Duan Wu Bayramında Çinlilerin kâğıttan yapılan su kabaklarını asma geleneğinin kaynağına gelince:

Bir zamanlar, bir yerden taşınıp gelen üç kişilik bir aile varmış. Bu yeni gelen ailede, genç bir kadın ve farklı yaşlarda iki çok sevimli çocuk varmış. Genç kadın çok çalışkanmış ve çalışmak için sürekli iki çocuğu ile birlikte koşuşturuyormuş. Fakat o her zaman kucağında büyük çocuğunu taşırken, küçük çocuk onu arkasında yürüyerek takip ediyormuş. Küçük olan çocuğun yaşı biraz fazla küçük olduğundan, yürürken sürekli düşüyor, ara sıra annesine yetişemiyor ve ağlayarak “Anne, anne” diye bağırıyormuş. Genç kadın, her zaman çocuğun durumunu görünce sadece acı hissedip üzülmesine rağmen, hiçbir zaman kucağındaki büyük çocuğu bırakıp küçük çocuğu almamış. Fazla uzun bir zaman geçmeden, köydeki diğer kişilerin genç kadın hakkında şikâyetleri başlamış ve en sonunda bir gün, herkes gelip yolda yürürken genç kadın ve iki çocuğu durdurup genç kadına neden küçük çocuğunu yürütüp büyük çocuğu kucağında taşındığını sormuşlar.

Genç kadının cevabı çok basitmiş: Bu iki çocuğun hepsi onun çocuğu olmasına rağmen, birisi ondan doğmamıştı.

“Demek ki bu küçük çocuk senin öz çocuğun değil, doğru mu?” diye herkes kızgın bir şekilde sormuş.

“Hayır, yanlıyorsunuz. Tam tersine, küçük olan öz çocuğum, büyük olan değil. İşte bu yüzden, bir yere giderken hep büyük çocuğu kucağımda taşıyıp, küçük çocuğu arkamda yürüttürüm. Benim de içim acıyor, fakat başka çarem yok.” diye genç kadın anlatmış.

Herkes bunu duyunca çok duygulanmış ve onu takdir ederek ayrılmış. Tam o sırada, birdenbire çok huzurlu yaşlı bir kadın yanlarına gelmiş. Yaşlı kadın, genç kadının elini tutarak demiş ki, “Kızım, senin gerçekten çok iyi bir kalbin var! Ben sana değerli bir su kabağı vereyim. Eve döndükten sonra, bunu kapının üzerine as. Buralarda yakın zamanda çok büyük ölümcül bir salgın başlayacak, fakat bu su kabağı varken, senin ailen de hiç sorun olmayacak.” Yaşlı kadın böyle söyledikten sonra, su kabağını genç kadına vermiş ve gülerek ayrılmış.

Genç kadın, yaşlı kadının söylediği gibi su kabağını kapının üst rafına asmış. Birkaç gün sonra, orada gerçekten büyük bir salgın başlamış. Hastalık koskoca köyde, yaklaşık her aileye bulaştırmış ve sadece o genç kadının ailesindeki üç kişi de herhangi bir problem olmamış.

Salgın gittikçe hergün daha da kötüleşmiş ve doktorlar herhangi bir tedavi yöntemi bulamamışlar. O iyi kalpli genç kadın, köydeki herkesin hastalık yüzünden sancı çektiğini görünce dayanamamış ve kendi ailesine hastalığın bulaşmamasının sebebini herkese anlatmış. Ölümlerle mücadele eden insanlar bunu duyar duymaz, hemen su kabakları bulup asmaya başlamışlar. Fakat kısa sürede birden o kadar fazla su kabağı bulamamışlar ve onlardan biri belki gerçek su kabağı yerine kullanılabilir diye renkli kâğıtlardan su kabakları yapma fikrini ortaya atmış. Böylece, su kabağı bulamayan ailelerin hepsi kâğıttan yaptıkları su kabaklarını evlerine asmışlar ve kâğıttan yapılan su kabakları asıldıktan sonra salgın inanılmaz ve gerçekten çok hızlı bir şekilde durmuş ve hastalar da yavaş yavaş iyileşmişler.

Köydeki herkes çok heyecanlanmış ve o iyi kalpli genç kadına içtenlikle teşekkürlerini gösterirken, derin bir şekilde de bir ilkeyi anlamışlar ki bir insanın iyi kalpli ve merhametli düşünceleri olunca, Tanrı gerçekten onu korur. O köydeki herkes işte o günden beri mümkün olduğu kadar iyi kalpli ve merhametli olmaya çalışmış ve o bölgedeki ahlaki durum gittikçe daha iyi olmuş.

İşte bu olayı anmak ve aile üyelerinin sağlıklı ve mutlu olmasını dilemek için, yavaş yavaş her yılın Mayıs ayının 5. günü herkes evine kâğıttan yapılan su kabakları asmaya başlamış ve bu gelenek tüm Çin’de geniş çapta yayılarak bugüne kadar devam etmiştir.

Çince metin: http://epochtimes.com/gb/9/5/30/n2542742.htm