Şımartmak Cinayet İşlemekle Aynı Anlama Gelir

Bir eski Çin atasözü vardır: “Birisini takıntısı yüzünden şımartmak, her iki taraf için zararlıdır.” Bunu anlamak zor değildir. Fakat eğer biri, başkalarının kaprislerini hoş görmenin cinayet işlemeye eşdeğer olduğunu söylerse, belki de bazı insanlar bunu kabullenmekte zorlanır. Bu konuda yargıya varmak için acele etmeyiniz. Aşağıda, Yuewei Caotang Kayıtlarında (7. Cilt 24. Sayı) kaydedilmiş bir hikâye sunulmakta.

Çok zamanlar öncesinde, iki kardeş varmış, büyüğünün adı Zhang Eryou, küçüğünün adı ise- Zhang Sanchen’miş. Eryou vefat ettiğinde, onun çocuğu daha çok küçükmüş. Sanchen yeğenine sanki kendi çocuğuymuş gibi bakıyor ve çocuğu çok seviyormuş. Daha sonra Sanchen evlat edindiği yeğeni için arazi satın almış ve aile kurmasına yardım etmiş. Sürekli olarak hep çocuk için bunun gibi şeyleri yaparak neredeyse tüm birikimini bitirmiş.

Fakat aşırı derece şımartıldığı için yeğen çok kibirli biri olarak büyümüş. Şehvetine yüz vererek farklı yerlerde çeşitli kadınlarla beraber olmuş. En sonunda da bir garip hastalığa yakalanarak bu hastalık yüzünden ölmüş.

Bu olaylar Sanchen’i çok sarsmış, komşularının çoğu onun yeğenine karşı beslediği “merhameti” övüyorlarmış. Her şeye rağmen Sanchen çok hastalanıp, komaya girmiş ve o sırada bir şeyler görmüş. Bir şeyler gördüğü tam o sırada şöyle söyledi: “Çok garip ağabeyim Eryou benim hakkımda şikâyet ederek mahkemeye dava açmak istiyor. Onun çocuğunu öldürdüğümü söylüyor. Bu gerçekten de haksızlık!”

Aradan birkaç gün geçmesiyle Sanchen iyileşmiş. Bir gece rüya görür ve ailesine söyle söyler: “Bu gerçekten de benim suçum. Benim yeğenim geleceğe sahip olmayan bir kişi değildi. Ben ona sadece maddi yardım ediyordum, manevi eğitimine önem vermemiştim. Bunun sonucu hayatı trajik bir şekilde sonlandı. Onun ölmesinin sebebi ben değil miyim?” Sanchen gerçekten de çok pişmandı ve kısa bir süre sonra vefat etti.

Yuewei Caotang Kayıtlarında yazar her zaman şöyle diyor: “Ben bilirkişiydim ve bir gün karşılaştığım biri üvey annesi için mezar taşı kitabesi yazmamı rica etti. O bana şöyle söyledi: “Annemin iki çocuğu, üvey annemin ise -tek çocuğu vardı. Üvey annem her üç çocuğa da ayrım yapmadan davranırdı, her bir durumda, beslenme, giyim veya ceza vermede bile aynıydı! Bu gerçekten de çok iyi bir şeydi!”

Sancheng iyi bir insandı, fakat hayatta ağır ders almak zorunda kaldı. Haydi, bu örnekten biz de ders alalım ve çocuklarımıza gerektiği şekilde terbiye vererek eğitelim.

Çince metin: http://www.zhengjian.org/zj/articles/2008/6/18/53387.html
İngilizce metin: http://www.pureinsight.org/node/5467